قشر پیشپیشانی
From Wikipedia, the free encyclopedia
قشر پیش پیشانی (به انگلیسی: Prefrontal cortex)، به اختصار PFC قسمتی از قشر مغز است که قسمت جلویی لوب پیشانی را در بر میگیرد. قشر پیش پیشانی شامل نواحی برودمن ۸، ۹، ۱۰، ۱۱، ۱۲، ۱۳، ۱۴، ۲۴، ۲۵، ۳۲، ۴۴، ۴۵، ۴۶ و ۴۷ است.[1]
قشر پیشپیشانی | |
---|---|
جزئیات | |
بخشی از | لوب پیشانی |
بخشها | Superior frontal gyrus Middle frontal gyrus Inferior frontal gyrus |
سرخرگها | سرخرگ مغزی پیشین شریان مغزی میانی |
سیاهرگها | Superior sagittal sinus |
شناسهها | |
لاتین | Cortex praefrontalis |
MeSH | D017397 |
نورونیمز | 2429 |
شناسه نورولکس | nlx_anat_090801, ilx_0109209 |
FMA | 224850 |
بسیاری از نویسندگان، نشان دادهاند پیوندی میان اراده فرد برای زندگی، شخصیت و قشر پیش پیشانی وجود دارد.[2] این قسمت از مغز در فرایندهایی مثل برنامهریزی رفتارهای شناختی پیچیده، بیان شخصیت، تصمیمگیری و تعدیل رفتار اجتماعی نقش دارد.[3] در واقع فعالیت اصلی این قسمت از مغز، تنظیم اعمال و افکار بر اساس اهداف درونی است.[4]
معمولترین اصطلاح روانشناسی که عملکرد قشر پیشپیشانی را بیان میکند، عملکرد اجرایی است. عملکرد اجرایی به مواردی مثل تمییز دادن میان افکار متناقض، تشخیص خوب و بد، بهتر و بهترین، تشابه و تفاوت، عواقب فعالیتهای کنونی، فعالیت کردن در مسیر یک هدف مشخص، پیشبینی نتایج، انتظار مبتنی بر عمل، کنترل اجتماعی اشاره دارد.
قشر پیشانی از یادگیری درست قانون حمایت میکند. بیشتر مناطق تحتانی محور خلفی_قدامی از یادگیری قانون حمایت میکند.[5]