صد و یکمین سورۀ قرآن که ۱۱ آیه دارد. From Wikipedia, the free encyclopedia
سوره قارعه در مکه نازل شده و دارای ۱۱ آیه است. کلمه قارعه به معنی کوبنده است.
این سوره بطورکلی از معاد و مقدمات آن سخن می‌گوید، و انسان‌ها را به دو گروه تقسیم می‌کند:
قارعة یعنی کوبیدن چیزی بر چیزی
هاویة یعنی سقوط
حامیة یعنی شدت گرما[1]
فراش مبثوث یعنی ملخ‌های متفرق
عهن یعنی پشم رنگارنگ
منفوش یعنی حلاجی شده یا زده شده (پشم زده شده)[2]
در این سوره حتی به پیامبر می‌گوید تو نمی‌دانی ان حادثه کوبنده (روز قیامت) چیست (به خاطر عظمت ان واقعه)
مشخص نیست منظور از کوبنده بودنِ قیامت، حوادثِ پایانِ دنیا است یا مرحله زنده شدن مردگان که ترس و وحشت باعث کوبیده شدن دلها می‌شود که هر دو البته وحشتناک است.[3]
از پیامبر نقل شده‌است وقتی روح مؤمن از جسمش خارج می‌شود، بندگان اهل رحمت الهی که قبل او مرده‌اند به دیدنش می آیند و از احوال او میپرسند و احوالپرسی می‌کنند و وقتی حال شخصی را بپرسند و او بگوید فلانی خیلی وقته مرده می‌گویند: انا لله و انا الیه راجعون او را به جهنم نزد مادرش هاویه بردند.[4]
این معنا از انس بن مالک و از حسن و اشعث بن عبداللّه اعمی از محمد روایت شده‌است.
کسی که سوره قارعه را بخواند خداوند متعال او را از فتنه دجال و ایمان آوردن به او حفظ می‌کند، و او را در قیامت از چرک جهنم دور می‌دارد. انشاالله.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
