فهرست میراث جهانی در اتریش
فهرست / From Wikipedia, the free encyclopedia
میراث جهانی در اتریش شامل ۱۰ اثر از مکانهای تاریخی فرهنگی و طبیعی در اتریش میباشد. سایتهای میراث جهانی سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد، یونسکو مکانهایی هستند که دارای اهمیت فرهنگی یا طبیعی هستند، همانطور که در پیماننامه میراث جهانی، که در سال ۱۹۷۲ تأسیس شده، شرح داده شدهاست.[1] اتریش این پیماننامه را در تاریخ ۱۸ مه ۱۹۹۲ پذیرفت و مکانهای تاریخی سرزمین اتریش را برای ورود به این فهرست واجد شرایط دانست.[2]
اطلاعات | |
---|---|
کشور | اتریش |
تاریخ ثبت | ۱۸ دسامبر ۱۹۹۲ |
آثار ثبت شده | ۱۲ اثر
|
فهرست آزمایشی | ۱۰ اثر
|
میراث در خطر | ۱ اثر |
وبگاه | at |
مکانهای اتریش برای اولین بار در بیستمین نشست کمیته میراث جهانی، که در مریدا، مکزیک در سال ۱۹۹۶ برگزار شد ثبت شدند. در آن جلسه، دو مکان مرکز تاریخی سالزبورگ، و کاخ و باغهای شونبرون به عنوان نخستین آثار این کشور ثبت رسیدند.[3] از سال ۲۰۲۱، اتریش دارای ۱۲ مکان ثبت شده و ۱۰ میراث دیگر در فهرست آزمایشی آن است. پنج سایت میراث جهانی اتریش با کشورهای دیگر مشترک است. در سال ۲۰۱۷، سایت مرکز تاریخی وین به دلیل ساخت ساختمانهای مرتفع جدید برنامهریزی شده در فهرست میراث جهانی در معرض خطر ثبت شد.[4] گراتس مرکز استان استایرا و دومین شهر بزرگ اتریش با ۳۳۱۵۶۲ نفر جمعیت است. این شهر در حدود ۱۳۰ کیلومتر مربع در دره رودخانه مور، در دامنه کوههای آلپ گسترش یافتهاست. مرکز تاریخی در سال ۱۹۹۹ تحت معیارهای (ii) و (iv) در فهرست میراث جهانی ثبت شدهاست. مرکز تاریخی گراتس و دژ اگنبرگ ترکیبی هماهنگ از سبکهای معماری و جنبشهای هنری هستند که از قرون وسطی تا قرن هجدهم در بسیاری از مناطق همسایه اروپای مرکزی و مدیترانه جانشین یکدیگر شدهاند. آنها مجموعهای متنوع و بسیار جامع از نمونههای معماری، تزئینی و منظرهای از این تبادلات تأثیر را در خود جای میدهند. گزارشهای وضعیت حفاظت که بین سالهای ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۹ به کمیته میراث جهانی ارائه شد مسائل مربوط به فشارهای توسعه شهری و چارچوبهای مدیریتی ناقص را نمایان ساخت. پس از اعزام یک مأموریت مشترک تخصصی یونسکو/ایکوموس به این ملک در اکتبر ۲۰۰۶، دولت عضو از توصیههای این مأموریت پیروی کرد و یک طرح مدیریتی و یک طرح جامع برای اموال میراث جهانی و همچنین جزئیات بیشتر در مورد پروژههای توسعه پیشنهادی و در حال انجام ارائه کرد. در سال ۲۰۱۰، مرزهای سایت میراث جهانی گسترش یافت و شامل قلعه اگنبرگ و محور تاریخی است که مرکز شهر را به قلعه متصل میکند.[5]
مرکز تاریخی شهر سالزبورگ در سال ۱۹۹۶ تحت معیارهای (ii), (iv) و (vi) در فهرست میراث جهانی ثبت شد. سالزبورگ توانستهاست بافت شهری فوقالعاده غنی را حفظ کند، که در طول دوره قرون وسطی تا قرن ۱۹ توسعه یافتهاست. گزارشهای وضعیت حفاظتی که بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۱ به کمیته میراث جهانی ارائه شدهاست، مسائل جاری را در مورد چارچوب قانونی و مدیریتی، به ویژه در مورد ساخت و ساز توسعه جدید به گونهای که ارزش جهانی برجسته سایت حفظ شود و مقیاس شهری موجود حفظ شود را مطرح کرد. الگوهای تاریخی سال ۲۰۲۱، کمیته میراث جهانی تعدادی از پروژههای گشترش شهر را بررسی کرد که برخی از آنها قبل از توافق بر سر طرحهایشان تکمیل شدند. به گفته مدیر سایت، برخی از چالشهای پیش روی این سایت شامل فشارهای توسعه شهری، گردشگری انبوه، ترافیک، زیرساختها، چارچوب قانونی طولانی مدت (تدوین شده در سال ۱۹۶۷) و بازنگری در برنامه مدیریت است. از سوی دیگر، این شهر میراث فرهنگی خود را منبع فرصتهایی مانند سنت جشنواره و رویدادهای فرهنگی خود میبیند.[6]