عربی بحرانی
زبان گفتاری / From Wikipedia, the free encyclopedia
عربی بَحرانی یکی از گویشهای عربی است که در سرزمین بحرین و عمان رواج دارد. در بحرین در درجه اول در میان روستانشینان شیعه و بخشهایی از منامه رواج دارد. گویش عربی بحرانی به طور قابل ملاحظهای از زبان آرامی باستانی، سریانی و آکدی تأثیر پذیرفتهاست.
زبان عربی بحرانی | |
---|---|
بحرانية | |
زبان بومی در | بحرین، عمان، قطیف و احساء |
آفروآسیایی
| |
الفبای عربی | |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | abv |
گلاتولوگ | baha1259 [1] |
ویژگی زبانشناسی اجتماعی جالب توجه بحرین وجود سه گویش مجزای بحرانی، سنی و عربیِ عجمی در آن است. اهل سنت بحرین به گویشی صحبت میکنند که به گویش مورد استفاده در نقاط شهری قطر شبیه است و به عنوان موجهترین گویش در بحرین شناخته میشود.
زبان فارسی در میان دیگر زبانها بیشترین تأثیر را بر تمامی گویشهای عربی بحرین دارد. حدس زده میشود که تفاوت میان بحرانی و دیگر گویشها ریشه تاریخی داشتهباشد. تفاوت اساسی میان گویش بحرانی و گویشهای غیر بحرانی در ساختارهای دستوری و تلفظ خاص مشهود است. اما بیشتر واژگان میان گویشها مشترک است یا به طور مجزی بحرانی است که از یک تاریخ نوین مشترک ناشی شده. همچنین بسیاری از واژگان بحرانی از انگلیسی و هندی به عاریه گرفته شده.