شوشتری
From Wikipedia, the free encyclopedia
گوشه یا مایه یا آواز شوشتری یک گوشه در موسیقی سنتی ایرانی است که در دستگاه همایون طبقهبندی میشود. شوشتری در کنار آواز اصفهان، هر دو از مهمترین ملحقات دستگاه همایون تلقی میشوند. اگرچه در تقسیمبندی دستگاهی متداول، شوشتری معمولاً جزو آوازهای پنجگانه طبقهبندی نمیشود، اما برخی آن را یک آواز محسوب کردهاند و برخی نیز آن را یک دستگاه کوچک جداگانه برشمردهاند.
ریشههایی از موسیقی در مایه شوشتری را میتوان در آثار خیام یافت. نام شوشتری به منطقهٔ شوشتر اشاره میکند و بهنظر میرسد که شوشتری ابتدا در منطقهٔ اصفهان و فارس رواج داشته اما بعداً در موسیقی دیگر مناطق ایران نیز رواج یافتهاست. در استانهای استان بوشهر و فارس، ترانههایی در مراسم عروسی رایج است که در شوشتری خوانده میشوند. با این حال شوشتری دارای حسی غمانگیز نیز توصیف میشود و در تعزیه به کار گرفته میشود.