شوراهای اسلامی شهر
From Wikipedia, the free encyclopedia
شوراهای اسلامی شهر و روستا[1] شورای اسلامی شهر و روستا پایینترین سطح مشارکت شهروندی در اداره امور در ایران است. مطابق قانون هر شهر و یا روستا در کشور باید شورایی داشته باشد تا بر عملکرد شهرداری یا دهداری نظارت کند. اعضای شوراهای اسلامی شهر و روستا از طریق رأی مستقیم مردم انتخاب میشوند. انتخابات شوراهای شهر و روستا در کشور به صورت دورهای انجام میشود. اعضای شوراهای اسلامی شهر و روستا علاوه بر امور شهر خود، از طریق انتخاب اعضای شورای اسلامی بخش و شورای اسلامی شهرستان میتوانند در اداره امور بخش و شهرستان نیز مشارکت کنند.
قانون اساسی بر لزوم وجود شوراهای مختلف تصریح کرده است، اما تدوین سازوکار اجرایی شوراهای شهر و روستا تا دولت اول خاتمی به تعویق افتاد. اولین دورهٔ انتخابات سراسری شوراهای اسلامی کشور در ۷ اسفند سال ۱۳۷۷ با استقبال زیاد مردم در بیش از ۴۰۰۰۰ حوزه انتخاباتی برگزار گردید و نهایتاً حدود ۲۰۰ هزار نفر از منتخبین مردم جهت اداره امور شهرها و روستاهای کشور به عنوان عضو شورای اسلامی شهر یا روستا برگزیده شدند.
شروع به کار شوراهای اسلامی از ۹ اردیبهشت سال ۱۳۷۸ و همزمان با پیام روحالله خمینی در خصوص شوراها و با صدور پیام ویژهای از سوی خامنهای آغاز گردید. این نهاد مردمی فعالیتهای گسترده و مؤثری در کل کشور دارد.
انتخابات شورای شهر تنها انتخابات سراسری در کشور است که بدون نظارت شورای نگهبان برگزار میشود.[2] بررسی و رسیدگی به صلاحیت داوطلبان انتخابات شوراهای اسلامی برعهده هیئتهای اجرایی و نظارت بر انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا است.[3][4]