شوتزمانشافت
From Wikipedia, the free encyclopedia
شوتزمانشافت (به آلمانی: Schutzmannschaft) نیروهای پلیس کمکی محلی بودند که در طول جنگ جهانی دوم در مناطقی از اتحاد جماهیر شوروی و کشورهای بالتیک که توسط آلمان نازی اشغال شده بودند، به آنها در تأمین امنیت مناطق اشغالی کمک میکردند. هاینریش هیملر، رئیس اساس، شوتزمانشافت را در ۲۵ ژوئیه ۱۹۴۱ تأسیس کرد و آن را زیر نظر پلیس نظم (اوردنونگسپولیتزای یا اورپو) قرار داد.[1] در اواخر سال ۱۹۴۱، حدود ۴۵٬۰۰۰ تن در واحدهای شوتزمانشافت مشغول خدمت بودند و نیمی از آنها به شکل گردان خدمت میکردند.[2] در طول سال ۱۹۴۲، شوتزمانشافت به تقریباً ۳۰۰٬۰۰۰ عضو گسترش یافت و گردانهایش حدود یک سوم یا کمتر از نیمی از نیروهای محلی را تشکیل میدادند.[3][4] در همه جا، پلیس محلی چندین برابر تعداد کارکنان معادل آلمانیش بود. در اکثر نقاط، نسبت آلمانیها به بومیها در حدود ۱ به ۱۰ بود.[5]
Schutzmannschaft | |
---|---|
فعال | تأسیس در ژوئیه ۱۹۴۱ توسط هاینریش هیملر |
کشور | اروپای شرقی تحت اشغال آلمان |
وفاداری | اوردنونگسپولیتزای |
گونه | پلیس کمکی |
اندازه | ۳۰۰٬۰۰۰ |
فرماندهان |
گردانهای کمکی پلیس (Schutzmannschaft-Bataillonen) برای تأمین امنیت در سرزمینهای اشغالی، به ویژه مبارزه با مقاومتهای ضد نازی، ایجاد شدند. بسیاری از این گردانها در هولوکاست نقش داشتند و باعث کشته شدن هزاران یهودی شدند. معمولاً این گردانها از یگانهای داوطلبی تشکیل میشدند و مستقیماً درگیر جنگ نبودند. در مجموع، حدود ۲۰۰ گردان تشکیل شد.[6] تقریباً ۲۱ گردان کمکی پلیس استونیتبار،[7][7] ۴۷ لتونیاییتبار ،[8] ۲۶ لیتوانیایی ،[9][10] ۱۱ بلاروسی ،[11] ۸ تاتار ،[11] و ۷۱ اوکراینی[12] وجود داشتند. نفرات هر گردان حدود ۵۰۰ تن بود، اما اندازه واقعی آنها در موارد گوناگون تنوع بسیار داشت. آنها نباید با گردانهای محلی پلیس نظم آلمان (SS-Polizei-Bataillone) که میان سالهای ۱۹۳۹ و ۱۹۴۵ تشکیل شده بودند و همچنین در هولوکاست شرکت داشتند، اشتباه گرفته شوند.[13]
پلیس نظم بر پایه ملیت شوتزمانشافتهای متفاوتی در چندین کشور سازماندهی کرد (به پلیس کمکی بلاروس، پلیس کمکی استونی، پلیس کمکی لتونی، گردانهای پلیس کمکی لیتوانی و پلیس کمکی اوکراین مراجعه کنید).[14]