شافعی
فرقهای از اهل سنت / From Wikipedia, the free encyclopedia
شافعی نام یکی از مذاهب چهارگانه اهل سنت و جماعت از دین اسلام است؛ و از مذاهب فقهی و پیرو ابوعبدالله محمد بن ادریس شافعی و از پیشوایان چهارگانه اهل سنت و جماعت است ودر کنار مذهب حنفی بیشترین پیروان را درمیان مذاهب اسلامی دارند. شافعی بین سالهای ۱۴۶ تا ۱۵۰ قمری در فلسطین به دنیا آمد و در سال ۲۰۴ وفات یافت. او با ادغام کردن مذاهب حنفی و مالکی روشی نوین را بنا نهاد که از حدیث در آن بهره میجست. فقه شافعی در برخی از اصول به مذهب شیعه نزدیک است.[1]
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
از مکتب شافعی در زمان ظهور ترکهای عثمانی و ترکهای صفوی در خاورمیانه بهطور گسترده پیروی میشد.[2][3] بازرگانان به گسترش اسلام شافعی در سراسر اقیانوس هند، تا هند و آسیای جنوب شرقی کمک کردند.[4] شافعیها اکنون عمدتاً در بخشهایی از حجاز و شام، مصر سفلی و یمن و در میان مردم کرد (در کردستان)، در قفقاز، شاخ آفریقا، سواحل جنوب آسیا و آسیای جنوب شرقی زندگی میکنند.[5][6]