سکونتپذیری سامانههای کوتوله زرد
From Wikipedia, the free encyclopedia
سکونتپذیری سامانههای کوتوله زرد، مناسب بودن سیارات فراخورشیدی متعلق به ستارههای کوتوله زرد را برای زندگی تعریف میکند. این منظومهها موضوع مطالعه جامعه علمی هستند، زیرا به همراه ستارههای نوع کی، مناسبترین ستارهها برای میزبانی جانداران هستند. [1]
کوتولههای زرد از ستارگان نوع جی رشته اصلی تشکیل شده است که جرمی بین ۰٬۹ و ۱٬۱ M☉ و همانند خورشید دمای سطح بین ۵۰۰۰ تا ۶۰۰۰ کلوین دارند. [2] آنها سومین دسته رایج در کهکشان راه شیری [3] و تنها دستهای هستند که کمربند حیات در آنها کاملاً با منطقه قابل سکونت فرابنفش تطابق دارد. [4]