سکولارزدایی
From Wikipedia, the free encyclopedia
در جامعهشناسی، سکولارزدایی (به انگلیسی: desecularization) تکثیر یا رشد دین است، معمولاً پس از دورهای از سکولاریزاسیون قبلی. تئوری سکولارزدایی ارتجاعی است نسبت به نظریه قدیمیتر معروف به تز سکولارسازی، که انحطاط تدریجی دین را تا حد انقراض مطرح میکرد. در چند دهه اخیر، دانشوران به ادامه حضور در کلیسا در کشورهای غربی، افزایش بنیادگرایی مذهبی و رواج منازعات مذهبی به عنوان شاهدی بر اهمیت ادامهدار دین در دنیای مدرن اشاره کردهاند. یکی از حامیان سابق تز سکولاریزاسیون قبلی، پیتر ال. برگر، اکنون حمایت خود را از این نظریه جدیدتر ابراز کردهاست و بیان میکند که جهان امروز «به همان اندازه همیشه به شدت مذهبی است».[2] مایکل شرمر شکاک نویسد: «در آغاز قرن بیستم، دانشمندان علوم اجتماعی پیشبینی کردند که به دلیل سکولاریزه شدن جامعه، اعتقاد به خدا تا پایان قرن کاهش خواهد یافت. در واقع… برعکس این اتفاق افتادهاست… هرگز در تاریخ به این تعداد و درصد بالایی از مردم به خدا اعتقاد نداشتهاند. همانطور که نیچه اعلام کرد خدا نه تنها نمردهاست، بلکه هیچگاه زنده تر نبودهاست.»[3]