توبه (سوره)
نهمین سورۀ قرآن که ۱۲۹ آیه دارد. / From Wikipedia, the free encyclopedia
سورهٔ توبه نهمین سوره قرآن است؛ ۱۲۹ آیه دارد و سورهای مدنی است. مفسران بیشتر از ۱۰ نام برای این سوره ذکر کردهاند که از همه معروفتر برائت و توبه و فاضحه است. نام برائت به این دلیل انتخاب شدهاست که آغاز سوره سخن از اعلان برائت خداوند و پیامبر از مشرکان است. نام توبه به دلیل مباحث این سوره پیرامون توبه انتخاب شده و فاضحه نیز به این دلیل انتخاب شده که در آیاتی از این سوره اهداف منافقان آشکار شدهاست.[1]
توبه | |||||
---|---|---|---|---|---|
دستهبندی | مدنی | ||||
اطلاعات آماری | |||||
ترتیب در قرآن | ۱۱۴ | ||||
جزء | ۱۱ | ||||
شمار آیهها | ۱۲۹ | ||||
شمار واژهها | ۲۴۴۰ | ||||
شمار حرفها | ۱۱۴۲۸ | ||||
متن سوره | |||||
|
|
||||
از نظر ترتیب زمانی، این سوره از آخرین سورههای قرآن است که از سال نهم هجرت و پیش از غزوه تبوک آغاز شدهاست و مربوط به زمان قدرت گرفتن مسلمانان در شبهجزیره عربستان است.[1]
بخشهایی از سوره پیرامون لغو پیمانهای مسلمانان با مشرکان به دلیل نقض آن، منافقان و توصیف آنان، جهاد، نکوهش اهل کتاب، زکات، انتقاد از مال اندوزی و ترغیب به تحصیل دانش است.[1]
این سوره به دلیل آنکه با اعلام جنگ به دشمنان مسلمانان آغاز میگردد، با «بسم الله الرحمن الرحیم» شروع نمیشود. برخی نیز این سوره را ادامهٔ سورهٔ انفال میدانند و این نکته را دلیل آغاز نشدن سوره با «بسمالله الرحمن الرحیم» میدانند.[1]