سحابی شکارچی
From Wikipedia, the free encyclopedia
سحابی شکارچی یا سحابی جبار (به انگلیسی: Orion Nebula) (نامهای ثبت شده در کاتالوگها: ام۴۲، مسیه ۴۲ و انجیسی ۱۹۷۶) از پرنورترین سحابیهای آسمان است که با چشم غیرمسلح هم دیده میشود. قدر ظاهری این سحابی پراکنده در آسمان ۴ است. این سحابی در فاصلهٔ ۲۰٪± ۱۳۴۴ سال نوری در منظومه قرار دارد و نزدیکترین منطقهٔ تشکیل ستارههای پرجرم به زمین است. اندازهٔ زاویهای M42 معادل ۱ درجه است و با توجه به فاصلهٔ آن از زمین، پهنای تقریبی آن در آسمان ۲۴ سال نوری به دست میآید.
سحابی | |
---|---|
اطلاعات رصدی: {{{مبدا}}} مبدأ | |
بعد | 05h 35m 17.3s[1] |
میل | 28″ 23′ −05°[1] |
فاصله | z=۱٬۲۷۰±۷۶ ly (389 pc) |
قدر ظاهری (V) | +3.0[2] |
صورت فلکی | شکارچی |
ویژگیهای فیزیکی | |
شعاع | ۱۲ ly [a] سال نوری |
قدر مطلق (V) | — |
ابعاد | ۶۵×۶۰ arcmins[3] |
نامهای دیگر | NGC 1976, M42, LBN 974, Sharpless 281 |
جستارهای وابسته: فهرستهای سحابیها |
این سحابی از نوع سحابیهای پراکندهاست و مکان آن در جنوب کمربند شکارچی در صورت فلکی شکارچی قرار دارد. سحابیهای پراکنده سحابیهایی هستند که مرز مشخصی ندارند و بیشتر سحابیها از این نوع هستند.
جوانترین و درخشانترین ستارگانی که اکنون در سحابی شکارچی مشاهده میشوند کمتر از ۳۰۰٬۰۰۰ سال عمر دارند.[4]
سحابی شکارچی یکی از دقیقترین اجرام مورد بررسی و عکاسی قرار گرفته در آسمان شب است و یکی از غنیترین ویژگیهای آسمانی است که مورد مطالعه وبررسی قرار داشتهاست.[5] این سحابی از خود دانستنیهای بسیاری را در مورد چگونگی روند شکلگیری ستارگان و سامانههای سیارهای از فروپاشی ابرهای گاز و غبار نشان دادهاست. اخترشناسان توانستهاند مستقیماً دیسکهای پیش سیارهای و کوتولههای قهوهای درون سحابی، آشفتگیهای شدید و متلاطم گازها و اثرهای فرایند فیزیکی یونیزهکننده عکس ستارههای عظیم مجاور در سحابی را مشاهده کنند.