سانتیاگو رامون کاخال
دانشمند اسپانیایی / From Wikipedia, the free encyclopedia
سانتیاگو رامون ئی کاخال (به اسپانیایی: Santiago Ramón y Cajal) (ناوارا، ١ مه ١٨٥٢ – مادرید، ١٧ اکتبر ١٩٣٤) زیستشناس اسپانیایی و متخصص بافتشناسی و آسیبشناسی آناتومیک و برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی در سال ۱۹۰۶ به خاطر مطالعه سیستم عصبی بود. وی در سال ۱۹۰۶، جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی را برای کشف مکانیسمهای ریختشناسی و روندهای اتصالی یاختههای عصبی از آن خود کرد. نظریهٔ نوین و انقلابی او که بعدها به نام "دکترین نورون" خوانده شد، بر این اساس بود که بافت مغزی از یاختههای منفردی تشکیل شدهاست.
اطلاعات اجمالی سانتیاگو رامون ئی کاخال, زادهٔ ...
سانتیاگو رامون ئی کاخال | |
---|---|
زادهٔ | ۱ مهٔ ۱۸۵۲ نابارا، اسپانیا |
درگذشت | ۱۸ اکتبر ۱۹۳۴ (۸۲ سال) مادرید، اسپانیا |
ملیت | اسپانیایی |
محل تحصیل | دانشگاه کمپلوتنسه مادرید |
شناختهشده برای | به خاطر مطالعه سیستم عصبی |
جایزه(ها) | جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی (۱۹۰۶) |
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | علوم اعصاب |
بستن
این مقاله دربارهٔ یک دانشمند اسپانیایی است. برای یک مجموعه تلویزیونی به همین نام و دربارۀ او، رامون کاخال (مجموعه تلویزیونی) را ببینید.