زیردریایی کلاس کیلو
From Wikipedia, the free encyclopedia
زیردریایی کلاس کیلو نوعی زیردریایی نظامی با موتور دیزلی - الکتریکی است که اولین آنها در سال ۱۹۸۰ به خدمت نیروی دریایی شوروی درآمد. نام روسی مدل ابتدایی این زیردریایی پروژه ۸۷۷ پالتوس و نسخه پیشرفتهتر آن پروژه ۶۳۶ وارشاویانکا است اما بیشتر به نام کیلو شناخته میشوند که نام گزارشی ناتو این زیردریایی است.
«Подводные лодки проекта ۸۷۷ «Палтус (زیردریایی کلاس پروژه ۸۷۷ پالتوس) «Подводные лодки проекта ۶۳۶ «Варшавянка (زیردریایی کلاس پروژه ۶۳۶ وارشاوینکا) | ||
---|---|---|
زیردریایی یونس در مدیترانه در راه ایران، ۱۹۹۵ |
||
اطلاعات کلی | ||
نوع کشتی | زیردریایی | |
کشور سازنده | اتحاد جماهیر شوروی | |
ورود به ناوگان | ۱۹۸۰ | |
مشخصات | ||
طول کشتی | ۷۰ تا ۷۴ متر | |
سرعت | ۱۰ تا ۱۲ گره دریایی (زیر آب) ۱۷ تا ۲۵ گره دریایی (سطح آب) | |
برد عملیاتی | با هواکش: ۶۵۰۰ تا ۷۰۰ مایل دریایی (با سرعت ۷ گره) | |
جنگافزارها | ||
سیستم موشکی | موشک ضد کشتی نوواتور کلوب-اس (در برخی مدلهای صادراتی) | |
موشک دفاع هوایی | ۸ موشک استرلا-۳ (سام-۸) یا ایگلا (سام-۱۰) | |
سرنوشت | ||
در مجموع ۵۷ فروند از این زیردریایی ساخته شده که ۴۷ فروند از آنها در نیروی دریایی هشت کشور روسیه، چین، ایران، ویتنام، لهستان، الجزایر، رومانی و هند فعال هستند. روسیه در سال ۲۰۰۷ قراردادی برای فروش سه دستگاه از این زیردریاییها به ونزوئلا و دو دستگاه به اندونزی را نیز امضا کرد.[1] تولید مدل پیشرفتهتر پروژه ۶۳۶ از سال ۱۹۹۶ آغاز شد و تاکنون ده فروند برای چین، دو فروند برای الجزایر و یک فروند برای ویتنام ساخته شده و پنج فروند نیز برای ویتنام و شش فروند برای روسیه در کارخانه کشتیسازی سنپترزبورگ در حال ساخت است.