زنان در ایران
From Wikipedia, the free encyclopedia
زنان در ایران از بسیاری جهات در جامعه ایران در طول تاریخ نقش داشتهاند. از نظر تاریخی، این سنت وجود داشت که زنان در خانههای خود محبوس باشند تا خانه را اداره کنند و فرزندان خود را تربیت کنند. در دوران دودمان پهلوی، تغییراتی در زندگی زنان ایجاد شد؛ از جمله کشف حجاب، اعطای حق رأی، اعطای حق تحصیل، برقراری برابری در حقوق زن و مرد و حق داشتن مشارکت سیاسی و تصدی مناصب عمومی در تمامی سطوح حکومتی. زنان از شرکت کنندگان فعال در انقلاب اسلامی بودند. ولی نظام جمهوری اسلامی بعد از به قدرت رسیدن، بسیاری از حقوقی را که زنان به دست آورده بودند، مانند قانون حمایت از خانواده (۱۳۵۳)، به صورت سازماندهی شده لغو کرد.[3] قانون اساسی ایران که پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ تصویب شد، برابر ماده ۲۰،[4] برابری حقوق زن و مرد را اعلام میکند؛ در حالی که قانون پیروی از احکام اسلام را الزامی میکند. طبق شرع اسلام، زنان نیمی از آنچه را که مرد میخواهد به ارث میبرند و غرامت فوت زن نیز نصف مرد است. اما ماده ۲۱ قانون اساسی و همچنین چند قانون تصویب شده در مجلس برخی مزایا را به زنان میدهد. زنان مجاز به رانندگی، اداره امور عمومی و حضور در دانشگاه هستند. عدم رعایت حجاب اجباری در مجامع عمومی مجازات قانونی دارد[5] و هنگام حضور در جمع، تمامی موها و پوست بدن به جز صورت و دستها باید پوشانده شود.[6]
این نوشتار به ویراستاری نیاز دارد. لطفاً تا جایی که ممکن است آن را از نظر دستور زبان، شیوه نگارش، املا و انشا بهتر کنید. |
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
این مقاله نیازمند بهروزرسانی است. |
شاخص نابرابری جنسیتی | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ارزش | ۰٫۴۹۶ (۲۰۱۲) | ||||||||||||
رُتبه | ۱۱۵ از ۱۹۲ کشور (۲۰۲۲)[1] | ||||||||||||
مرگ مادر (در هر ۱۰۰٬۰۰۰) | ۲۱ (۲۰۱۰) | ||||||||||||
سهم زنان در دولتها | ۶٪ (۲۰۱۶) | ||||||||||||
زنان بالای ۲۵ سال با آموزش متوسطه | ۶۲٫۱٪ (۲۰۱۰) | ||||||||||||
زنان کارمند و شاغل | ۴۹٪ (۲۰۱۱) | ||||||||||||
گزارش جهانی فاصله جنسیتی[2] | |||||||||||||
ارزش | ۰٫۵۸۴۲ (۲۰۱۳) | ||||||||||||
رُتبه | ۱۴۰ از مجموعِ ۱۴۴ |