زبان‌های ایروکویی

خانوادهٔ زبان‌های ایروکویی (انگلیسی: Iroquoian languages) یکی از خانواده‌های زبانی سرخ‌پوستان آمریکای شمالی است. زبان‌های ایروکویی به فقدان کلی هم‌خوان‌های لبی مشهورند. زبان‌های این خانواده چندترکیبی و هسته‌نشان‌دار^[2] هستند.^[3]

زبان‌های ایروکویی
پراکنش:	شرق آمریکای شمالی
تبار:	یکی از خانواده‌های زبانی اصلی
نیا:	نیاایروکویی
زیرگروه‌ها:	زبان چروکی ایروکویی شمالی
ایزو ۲–۶۳۹ / ۵	iro
گلاتولوگ	iroq1247[1]
گسترهٔ زبان‌های ایروکویی پیش از ورود اروپاییان.

خانوادهٔ زبان‌های ایروکویی در نواحی اطراف رودخانه سنت لارنس و دریاچه‌های ایری و آنتاریو رایج‌اند و قلمرو زبان‌های آلگانکی در این ناحیه را به دو بخش مجزا تقسیم کرده‌اند. زبان‌های موهاک، آنیده و سنه‌کا ازجمله اعضای خانواده ایروکویی به‌شمار می‌آیند. زبان‌های جنوبی این خانواده، چروکی و تاسکارو هستند که در ایالت‌های کارولینای شمالی، کارولینای جنوبی و تنسی گفتگو می‌شوند. در جنوب شرقی ایالات متحده، زبان‌های ماسکوگی رایج‌اند. این خانواده شامل زبان‌های آلاباما، کریک - مینول، چاکتاو و میکاسوکی است.^[4]

منابع

1. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Iroquoian". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)
2. head-marking
3. Mithun, Marianne. "Grammaticalization and Polysynthesis: Iroquoian" (PDF). Johannes-Gutenberg-Universität Mainz. Archived from the original (PDF) on 14 February 2020. Retrieved June 8, 2015. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
4. آرلاتو، آنتونی: درآمدی بر زبانشناسی تاریخی. ترجمه یحیی مدرسی. پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. وزارت فرهنگ و آموزش عالی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، شماره ۷۲۶. تهران ۱۳۸۴. ص۶۹.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Iroquoian languages». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳ سپتامبر ۲۰۱۹.