رقیه سلطان بیگم
یکی از سه همسر عقدی و اصلی سومین امپراتور مغول اکبر بود. او طولانیترین دوره ملکه بودن را داشت که پنجاه سال به درازا کشید / From Wikipedia, the free encyclopedia
رقیه سلطان بیگم (ح. ۱۵۴۲ – ۱۹ ژانویه ۱۶۲۶) ملکه بزرگ گورکانیان از ۱۵۵۶ تا ۱۶۰۵ به عنوان همسر اول و اصلی[1][2] سومین امپراتور مغول اکبر بود. او طولانیترین دوره ملکه بودن را داشت که پنجاه سال به درازا کشید و در طول این زمان مقام پادشاه بیگم و بیگم صاحب را دارا بود و در زمان سلطنت طولانی شوهرش اکبر «قدرتمندترین و تاثیرگذارترین زن امپراتوری بود».[3]
رقیه سلطان بیگم | |
---|---|
شاهدخت گورکانی پادشاه بیگم | |
ملکه خاص امپراتوری گورکانیان پادشاه بیگم | |
تصدی | ۱۱ فوریه ۱۵۵۶ – ۲۷ اکتبر ۱۶۰۵ |
پیشین | حمیده بانو بیگم |
جانشین | نورجهان |
زاده | حدود ۱۵۴۲ |
درگذشته | ۱۹ ژانویه ۱۶۲۶ (۸۳–۸۴ سال) آگرا، هند |
آرامگاه | |
همسر(ان) | اکبرشاه |
خاندان | دودمان تیمور |
پدر | هندل میرزا |
مادر | سلطانم بیگم |
رقیه که دختر عموی اکبر بود، یک شاهزاده تیموری متولد شده بود. پدرش هندال میرزا بود که جوانترین برادر پدر اکبر، همایون بود. او در ۹ سالگی به نامزدی اکبر درآمد و در ۱۳ سالگی با او ازدواج کرد ولی هرگز بچه دار نشد با این وجود رقیه از احترام و نفوذ فزایندهای در نزد شوهرش برخوردار بود و بالاترین مقام زن در امپراتوری گورکانی را در طول سلطنت بلند مدت او دارا بود. بعدها رقیه براثر همین نفوذ، او نوه محبوب اکبر، شاهزاده خرم (شاه جهان آینده) را تحت حمایت و تربیت خود درآورد و عملاً قیم و استاد او شد. به عنوان همسر اول و اصلی اکبر صاحب نفوذ بسیاری در دربار امپراتوری بود و نقشی اساسی در برقراری صلح بین شوهرش و ناپسریاش جهانگیر شاه داشت، که در اوایل قرن هفدهم روابطشان به سردی گراییده بود، اقدامات رقیه عملاً باعث حفظ جان و بعد به تخت رسیدن سلیم (بعدا جهانگیر شاه) شد، همچنین رقیه در دربار پسرخوانده خود نیز نفوذ بسیاری داشت چنانکه او از مهرالنسا بعداً نورجهان که به ملکه قدرتمند و پرنفوذ امپراتوری گورکانی تبدیل میشود حمایت میکرد. او دو سال قبل از به تخت رسیدن شاه جهان در گذشت.[4]