رجعت در باور شیعه دوازدهامامی
From Wikipedia, the free encyclopedia
رجعت به معنای لفظی «بازگشت»، یکی از اساسیترین باورهای مذهب تشیع است که اصطلاحاً، به زنده شدن مردگان پس از مرگشان، در قیام مهدی موعود اشاره دارد. به باور مسلمانان، این واقعه در امتهای پیش از اسلام، تحقق یافتهاست و به این مطلب در قرآن، بارها اشاره شدهاست. شیعیان با استناد به روایتی از پیامبر اسلام که بر اساس آن، هر آنچه در امتهای سابق تحقق یافتهاست، بر امت پیامبر نیز رخ خواهد داد؛ رجعت را یکی از وقایع آخرالزمانی گزارش کردهاند که در اسلام نیز رخ خواهد داد. این موضوع همواره از مسائل مورد اختلاف شیعه و سنی بودهاست و مناظرات و احتجاجهای بسیاری در این خصوص بین این دو گروه صورت گرفتهاست.
شیعیان برای اثبات رجعت، به ادله مختلفی اعم از آیات قرآن، روایات، اجماع و عقل استناد کردهاند. در عقیده شیعیان، بر سر وقوع رجعت، اختلافی وجود ندارد و اجماع شیعیان در این خصوص، از جمله استدلالها بر اثبات رجعت بشمار میآید. با این وجود، در میان شیعیان در شیوه و ویژگیهای تحقق آن، اختلافاتی گزارش شدهاست. برخی از منابع شیعی، این واقعه را یکی از علائم آخرالزمان و قیام حجت بن الحسن گزارش کردهاند و برخی آن را در یکی از وقایع در حین ظهور حجت بن الحسن دانستهاند. برخی منابع نیز از وقوع رجعت پس از قیام حجت بن الحسن یاد کردهاند.