دوستمحمد خان
امیر افغانستان / From Wikipedia, the free encyclopedia
امیر دوستمحمد خان (زاده ۲۳ دسامبر ۱۷۹۳ – درگذشته ۹ ژوئن ۱۸۶۳)، بنیانگذار و از حاکمان سلسله بارکزایی در افغانستان در زمان جنگ اول افغانستان و انگلیس بود.[1] با سقوط سلسله دُرانی، او از سال ۱۸۲۳ تا ۱۸۳۹ میلادی و سپس از ۱۸۴۳ تا ۱۸۶۳ میلادی[2] امیر افغانها شد. او از قوم پشتون و هژدهمین پسر پایندهخان، رئیس قبیله بارکزایی بود که در سال ۱۷۹۹ به دستور شاه زمان درانی به قتل رسید.[3] در آغاز حکومت وی، در مارس ۱۸۲۳، افغانها در نبرد نوشهرا، دشت پیشاور را به رانجیت سینگ، رهبر ارتش سیکها، باختند. عظیم خان، برادر ناتنیاش، رهبری نیروهای افغان را در این جنگ برعهده داشت.[4] خاندان مصاحب با برادر بزرگترش سلطانمحمد خان ملقب به «طلایی» شروع به کار کردند، لقبی که بهدلیل عشق او به لباسهای زیبا به وی داده شده بود.[5]
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
اطلاعات اجمالی دوستمحمد خان, سلطنت ...
دوستمحمد خان | |
---|---|
امیر افغانستان | |
سلطنت | ۱۸۲۳ تا ۱۸۳۹ میلادی(بار اول) ۱۸۴۳ تا ۱۸۶۳ میلادی(بار دوم) |
پیشین | ایوب شاه درانی |
جانشین | شیرعلی خان |
زاده | ۲۳ دسامبر ۱۷۹۳ میلادی قندهار |
درگذشته | ۹ ژوئن ۱۸۶۳ میلادی (۶۹ سال) هرات |
فرزند(ان) | شیرعلی خان عبدالرحمان خان |
دودمان | بارکزایی |
پدر | پایندهخان |
بستن