داستان توکیو
فیلمی از یاسوجیرو ازو / From Wikipedia, the free encyclopedia
داستان توکیو (به ژاپنی: 東京物語) فیلمی سیاهوسفید به کارگردانی یاسوجیرو اوزو است که در سال ۱۹۵۳ منتشر شد. این فیلم در برخی نظرسنجیها در شمارِ بهترین فیلمهای تاریخ سینمای ژاپن و گاه تاریخ سینمای جهان قرار گرفته و از آن با عنوان شاهکار اُزو یاد میشود. این اثر پیوندهای خانوادگی، والدین و فرزندان، پیری و مرگ و زندگی انسان را با روایت داستان والدین سالخوردهای که برای دیدار با فرزندانشان به توکیو سفر میکنند، به تصویر میکشد. زندگی این خانواده با دقت و با استفاده از تکنیک کارگردانی منحصربهفردی که به «سبک اوزو» معروف است، به تصویر کشیده میشود. این سبک شامل قرار دادن دوربین در ارتفاع کم و حرکت ندادن دوربین است. مضامین فیلم شامل فروپاشی و غربگرایی خانوادهٔ سنتی ژاپنی پس از جنگ جهانی دوم و ناگزیر بودن رشد کودکان جدا از والدین است. داستان توکیو اغلب بهعنوان اثری تحسین میشود که در عین اجتناب از ملودرام تأثیر عاطفی زیادی بر مخاطب میگذارد.
داستان توکیو | |
---|---|
کارگردان | یاسوجیرو اوزو |
تهیهکننده | تاکشی یاماموتو |
فیلمنامهنویس | کوگو نودا یاسوجیرو اوزو |
بازیگران | |
موسیقی | تاکانوبو سایتو |
فیلمبردار | یوهارو آتسوتا |
تدوینگر | یوشییاسو هامامورا |
شرکت تولید | |
توزیعکننده | شوچیکو |
تاریخهای انتشار |
|
مدت زمان | ۱۳۶ دقیقه |
کشور | ژاپن |
زبان | ژاپنی |
فروش گیشه | ۱۳۲ میلیون ین (در ژاپن) ۱۷۷٬۴۵۶ بلیط (اروپا) |
همچون دیگر فیلمهای ناطق اوزو، روایت داستان توکیو بهکُندی پیش میرود. اوزو به شدت به سادهگرایی اعتقاد داشت. او یک سبک متمایز در قراردهی دوربین داشت که در آن، دوربین در ارتفاع کم قرار میگرفت و تقریباً هرگز حرکت نمیکرد.
این فیلم در سال ۲۰۱۲ در نظرسنجی کارگردانان سایت اند ساوند در جایگاه نخست قرار گرفت و در نظرسنجی منتقدان در همان سال، در رتبه سوم جای گرفت. داستان توکیو همچنین در نظرسنجی مجلۀ فیلمِ ژاپنی؛ کینما جونپو در سال ۲۰۰۹، بهعنوان بهترین فیلم ژاپنیِ تمامِ دوران انتخاب شد. در نظرسنجی دیگری از منتقدان فیلم، مدیران جشنواره، برنامهنویسان، و کارگردانانی از سراسر جهان که در جریانِ جشنواره فیلم بوسان در سال ۲۰۱۵ برگزار شد، این فیلم بهعنوان بهترین فیلم آسیاییِ تمامِ دوران انتخاب شد.