خرما
From Wikipedia, the free encyclopedia
خُرما یا نخل خرما (نام علمی: Phoenix dactylifera) گیاهی تکلپهای و گرمسیری از تیره نخلها است که میوهای خوراکی و دارای پوستی نازک و طعمی شیرین و هستهای سخت است. میوهها به شکل خوشهای بزرگ از شاخه آویزان میگردند و برگهای آن بزرگ است. ارتفاع نخل به ۱۰ تا ۲۰ متر یا بیشتر میرسد.[1][2]
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
درخت خرما | |
---|---|
درخت خرما | |
ردهبندی علمی | |
فرمانرو: | گیاهان |
(طبقهبندینشده): | آوندداران |
(طبقهبندینشده): | گیاهان گلدار |
(طبقهبندینشده): | تکلپهایها |
(طبقهبندینشده): | تکلپهایهای برگبیدی |
راسته: | خرماسانان |
تیره: | نخلیان |
سرده: | نخلها |
گونه: | خرما |
نام دوبخشی | |
Phoenix dactylifera | |
مترادف | |
|
از خرما برای تولید کنسانتره خرما و پوره خرما و خمیر خرما جهت استفاده در لواشک و مغز کلوچه نیز استفاده میشود
گستردگی گونه خرما عمدتاً در نیمکرهٔ شمالی و در کشورهای ایران، پاکستان، عراق، عربستان و سایر کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس همچنین بیشتر کشورهای شمال آفریقا و ایالات متحده آمریکا است و در نیمکره جنوبی نیز بهطور پراکنده دیده میشود.[3] سطح زیر کشت خرما در ایران ۲۳۲ هزار هکتار بوده که حدود ۱۹۹ هزار هکتار آن بارور است.[4]
به میوهٔ نرسیده خرما ابتدا «پَهَک» میگویند (در بوشهر) و همچنین در نواحی جنوب کرمان (پنج گنج جنوب) به ان «خَمَل» یا «خَمَلَک» میگویند و پس از رنگ گرفتن به زرد یا قرمز، «خارَک» یا «خرک» یا کُنْگْ (و در زبان عربی، «حبابوک») گفته میشود. البته در بعضی نقاط به همان پهک خارک میگویند. رطب مرحله قبل از رسیدگی کامل خرماست که رطوبت بیشتر و قند کمتری نسبت به خرمای کاملاً رسیده دارد.[نیازمند منبع]
میوه خرما جزو میوههای سته میباشد یعنی تمام قسمت باریکاری آن گوشتی و حاوی مواد غذایی است. خرما از دورانِ باستان در رژیم غذایی انسان وجود داشتهاست و یکی از قدیمیترین میوههای کشت شده توسط انسان بودهاست.