جین کرکپاتریک
سیاستمدار و دیپلمات آمریکایی / From Wikipedia, the free encyclopedia
جین دوان کرکپاتریک (به انگلیسی: Jeane Duane Kirkpatrick) (نام خانوادگی پیش از ازدواج جردن؛ زادهٔ ۱۹ نوامبر ۱۹۲۶ – درگذشتهٔ ۷ دسامبر ۲۰۰۶) دیپلمات و دانشمند علوم سیاسی آمریکایی بود که نقش مهمی در سیاست خارجی دولت رونالد ریگان ایفا کرد. او یک ضد کمونیست سرسخت بود. او یک دموکرات قدیمی بود که به یک نومحافظهکار تبدیل شد و در سال ۱۹۸۵ به حزب جمهوریخواه پیوست. پس از خدمت به عنوان مشاور سیاست خارجی رونالد ریگان در مبارزات انتخاباتی او در سال ۱۹۸۰، او تبدیل به نخستین زنی شد که به عنوان سفیر ایالات متحده امریکا در سازمان ملل متحد خدمت کرد.[1]
جین کرکپاتریک | |
---|---|
شانزدهمین سفیر ایالات متحده آمریکا در سازمان ملل متحد | |
دوره مسئولیت ۴ فوریه ۱۹۸۱ – ۱ آوریل ۱۹۸۵ | |
رئیسجمهور | رونالد ریگان |
پس از | دونالد مکهنری |
پیش از | ورنون والترز |
اطلاعات شخصی | |
زاده | جین دوان جوردن ۱۹ نوامبر ۱۹۲۶ دانکن، اکلاهما |
درگذشته | ۷ دسامبر ۲۰۰۶ (۸۰ سال) بتزدا، مریلند |
حزب سیاسی | سوسیالیست (۱۹۴۸–۱۹۴۵) دموکرات (۱۹۸۵–۱۹۴۸) جمهوریخواه (۲۰۰۶–۱۹۸۵) |
همسر(ان) | اوران کرکپاتریک |
فرزندان | ۳ |
تحصیلات | کالج بارنارد دانشگاه کلمبیا |
او به خاطر «دکترین کرکپاتریک» شهرت داشت؛ دکترینی که از رژیمهای اقتدارگرا در سراسر جهان در صورت همراهی با اهداف واشینگتن حمایت میکرد. او معتقد بود که میتوان آنها را با الگو به دموکراسی هدایت کرد؛ او نوشتهاست: «حکومتهای اقتدارگرای عرفی کمتر از حکومتهای خودکامهٔ انقلابی سرکوبگر هستند». او در طی جنگ فالکلند، در حالی که رئیسجمهور ریگان از مارگارت تاچر حمایت میکرد، از دولت آرژانتین جانبداری میکرد.
کرک پاتریک در کابینه ریگان در شورای امنیت ملی، هیئت مشورتی اطلاعات خارجی، هیئت بازنگری سیاست دفاعی و همچنین به عنوان ریاست کمیسیون وزارت دفاع در مورد ایمنی خرابی و کاهش خطر سامانه فرماندهی و کنترل هستهای خدمت کرد.[2] او پس از ترک خدمت دولتی در سال ۱۹۸۵، ستوننویس یک روزنامه سندیکایی شد و متخصص در تحلیل فعالیتهای سازمان ملل بود.