![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/da/Dominican_Republic_in_North_America_%2528special_marker%2529_%2528-mini_map_-rivers%2529.svg/langfa-640px-Dominican_Republic_in_North_America_%2528special_marker%2529_%2528-mini_map_-rivers%2529.svg.png&w=640&q=50)
جغرافیای جمهوری دومینیکن
From Wikipedia, the free encyclopedia
جمهوری دومینیکن دومین کشور بزرگ در دریای کارائیب است. این کشور به گروه آنتیل بزرگ تعلق دارد و در شمال اقیانوس اطلس و در جنوب دریای کارائیب واقع شدهاست. جمهوری دومینیکن ماند بقیه جزایر کارائیب جزوی از قاره آمریکای شمالی بهشمار میآید. جزیره هیسپانیولا بین پورتوریکو و کوبا جای گرفته و در این جزیره دو کشور وجود دارد: جمهوری دومینیکن (دو سوم شرقی جزیره هیسپانیولا) و هائیتی (شامل یک سوم غربی جزیره هیسپانیولا)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/da/Dominican_Republic_in_North_America_%28special_marker%29_%28-mini_map_-rivers%29.svg/640px-Dominican_Republic_in_North_America_%28special_marker%29_%28-mini_map_-rivers%29.svg.png)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4b/Dominican_Republic_in_Caribbean.svg/640px-Dominican_Republic_in_Caribbean.svg.png)
جمهوری دومینیکن از شمال با اقیانوس اطلس، از جنوب با دریای کارائیب، و از شرق با گذرگاه مونا، که هیسپانیولا را از پورتوریکو جدا میکند همسایه است.[1] این کشور در غرب نیز تنها با جمهوری هائیتی مرز زمینی دارد. مساحت جمهوری دومینیکن ۴۸۶۷۰ کیلومتر مربع است. این کشور با ۱۲۸۸ کیلومتر خط ساحلی، حدود ۳۸۶ کیلومتر از شرق به غرب امتداد دارد و حداکثر عرض شمالی به جنوبی آن حدود ۲۷۳ کیلومتر است.
جمهوری دومینیکن به دلیل وسعت خود از نظر جغرافیایی متنوع است و دارای سواحل وسیعی از ماسههای سفید، جنگلهای همیشهسبز در ارتفاعات، درههای حاصلخیز و حتی مناطق بیابانی تپهای است. از منابع معدنی آن میتوان به نیکل، بوکسیت، طلا و نقره اشاره کرد.
این کشور به ۳۱ استان و یک ناحیه پایتختی تقسیم شدهاست که سانتو دومینگو، پایتخت کشور، در آن قرار دارد. شهرهای مهم دیگر سانتیاگو، سان پدرو د ماکوریس، لا رومانا، پورتو پلاتا، باراونا، لا وگا، سانفرانسیسکو د ماکوریس و هیگوی هستند. بنادر دریایی آن نیز سان پدرو د ماکوریس، پوئرتو پلاتا، مانزانیلو، لا رومانا، باراهونا و سانتو دومنیگو هستند. شبهجزیره کائوسدو، در نزدیکی سانتو دومینگو، محل یک مرکز جدید پایانه کانتینری است. این کشور دارای هفت فرودگاه بینالمللی و سه فرودگاه برای پروازهای داخلی است.[2]