تقسیم با قرعه
From Wikipedia, the free encyclopedia
تقسیم با قرعه (sortition) یکی از روشهای حکومت است که در آن مقامات سیاسی از طریق نمونهگیری تصادفی از میان مجموعه ای بزرگ از نامزدها انتخاب میشوند.[1] منطق پشت این فرایند از این ایده سرچشمه میگیرد که «قدرت فسادآور است.» به همین دلیل آتنیهای باستان، هنگام انتخاب افراد برای قدرتگیری سیاسی، بهجای انتخابات از روش نمونهگیری تصادفی از میان جمعیت استفاده میکردند؛ بنابراین در دموکراسی آتن باستان، تقسیم با قرعه روش سنتی و اصلی برای انتصابات سیاسی بود و استفاده از آن به عنوان یکی از ویژگیهای اصلی یک دموکراسی واقعی در نظر گرفته میشد.[2]
امروزه sortition معمولاً برای انتخاب اعضای هیئت منصفه در سیستمهای حقوقی مبتنی بر کامن لا استفاده میشود. همچنین گاهی نیز در تشکیل گروههای شهروندی با قدرت مشورتی (شهروندان داور یا شوراهای شهروندان) از تقسیم با قرعه استفاده میشود.[3]