![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/24/Shuja_Shah_Durrani_of_Afghanistan_in_1839.jpg/640px-Shuja_Shah_Durrani_of_Afghanistan_in_1839.jpg&w=640&q=50)
تاریخ هندوئیسم در افغانستان
From Wikipedia, the free encyclopedia
تاریخ هندوئیسم در افغانستان را میتوان به عصر بسیار دورتر از شکل امروزی آن و به دوره باستان، حدود پیش از ۳۴٬۰۰۰ سال قبل، ردیابی کرد.[1] گفته میشود، که هندوئیسم در این منطقه در زمان عصر برنز و تمدن دره سند، زمانی که منطقه گندهارا یکی از ماهاجاناپادا (یکی از ۱۶ حکومت) بود، به شکوفایی رسیدهاست.[2] این آئین در جریان گسترش آریاییها تا بینالنهرین و پادشاهی ماد از ۱۵۰۰ – ۵۵۱ قبل از میلاد شاهد گسترش بیشتری بود. این آئین بهطور برجسته شامل مردمان گندهارا است.[persian-alpha 1] بعد از آن دینهای زرتشت و بودائی نیز به دلیل تأثیرگذاری امپراطوریهای مائوریا و هخامنشی شکوفا شد.[4] در زمان حکومت دولت یونانی بلخ، ادیان بودائی یونانی و گندهاری نیز مناطق افغانستان را تحت تأثیر قرار داد.[5] از آن زمان به بعد امپراطوریهای گوناگونی در افغانستان ظهور نموده اند، شامل کوشانیها، هپتالیان، صفاریان، سامانیان و هندوشاهی که شاهد فرهنگ هندو و بر مبنای آن ایجاد شدهاند.[6]
پس از فتح افغانستان توسط مسلمانان و شکست جیپال توسط ترکشاهیها و ضمیمه شدن خاک افغانستان به حاکمیت خلافت راشدین، اسلام در افغانستان ظهور کرد و در نتیجه ادیان هندو و بودائی در منطقه رو به زوال افتاد.[7] چندین مرتبه حملاتی از جانب مغولان و غزنویان نیز صورت گرفت. آیین هندو و آیین سیک در افغانستان پس از جنگ نوشار و ضمیمهسازی این خاک به امپراطوری سیک توسط هری سنگ نالوا مجدداً احیا شد.[8]
پس از تأسیس افغانستان به عنوان یک کشور توسط سلسله هوتک در قرن هفدهم میلادی، بیشتر هندوها در افغانستان از آزادی برخوردار بوده و در سمتهای بالای حکومتی و تجارتی مشغول کار بودند.[9] اقوام بزرگی که امروزه پیرو آیین هندو در افغانستان هستند، شامل اقوام پنجابی و سندی بوده که ممکن است در قرن نوزدهم میلادی همراه با سیکها به عنوان بازرگان به افغانستان آمده باشند. تا زمان سقوط جمهوری دموکراتیک افغانستان حدود چندین هزار هندو در افغانستان زندگی میکردند اما امروزه جمعیت آنها به حدود ۱٬۰۰۰ نفر میرسد. بیشتر آنها به کشورهای چون هندوستان، اتحادیه اروپا، آمریکای شمالی و کشورهای دیگر پناهنده شدند.[10]