بیابان تهل
From Wikipedia, the free encyclopedia
بیابان تهَل (اردو: صحرائے تھل) یکی از پنج بیابان پاکستان است و در پنجاب پاکستان واقع شدهاست. این منطقه وسیع بین رودخانههای جهلم و سند در نزدیکی فلات پوتهوار قرار دارد و به خاطر قرار گرفتن بین دو رود یادشده به آن «تهل دوآب» هم میگویند. تهل بزرگترین دوآب پنجاب و به همراه دوآب سند ساگر یکی از بزرگترین دوآبها در پاکستان است.
طول کلی بیابان تهل از شمال تا جنوب ۱۹۰ مایل و حداکثر پهنای ۷۰ مایل (۱۱۰ کیلومتر) و حداقل پهنای ۲۰ مایل است. این بیابان ناحیههای بهکر، خوشاب، میانوالی، لیه، مظفرگره و جهنگ را در ساحل چپ رودخانه جهلم پوشاندهاست. از لحاظ جغرافیایی، شبیه بیابانهای چولستان و تار است. راهآهن راولپندی به مولتان از تهل میگذرد.
سه چهارم از مساحت بیابان تهل شامل تپههای شنی بزرگی است که از ۶ تا ۱۰ متر ارتفاع دارند. اما بیشتر مناطق آن توسط کانالهای آب سند آبیاری میشوند. وزش شدت شدید باد باعث فرسایش خاک و جابجایی این بیابان میشود. در شمال تهل یک نمکزار واقع شدهاست.
حیوانات اهلی این بیابان گوسفند یا شتر هستند. جانوران وحشی آن هم متشکل از روباهها، شغالها و هوبرههای آفریقایی است. با این حال، با کمبود گونههای گیاهی و شکار بیش از حد، حیات حیوانی در تهل رو به زوال است.