برقگیر
From Wikipedia, the free encyclopedia
برقگیر اصطلاحی در فارسی برای نامیدن دو وسیلهٔ الکتریکی متفاوت استفاده میشود:
- میلههای فلزی که در بالای ساختمانها یا در پستهای فشار قوی نصب میشوند تا با برخورد آذرخش با این میلهها از برخورد مستقیم صاعقه به تجهیزات جلوگیری شود. این وسیله (Lightening rod) در مهندسی برق نیزه نیز نامیده میشود. این وسیله اولین بار توسط بنجامین فرانکلین مخترع آمریکایی ابداع شد.[1]
- وسیلهای است که در شبکههای الکتریکی برای حفاظت تجهیزات در مقابل صدمات ناشی از اضافه ولتاژهای ناگهانی همچون صاعقه و رعد و برق به کار برده میشود. برقگیر (Lightning arrester) در مقابل ولتاژهای معمولی یک مقاومت بسیار زیاد در حد عایق الکتریکی از خود نشان میدهد و در مقابل ولتاژهای آنی مقاومت کمی از خود نشان میدهد و موجهای الکتریکی را به زمین تخلیه میکند. برقگیرها نسبت به سایر وسایل حفاظتی بهترین حفاظت را انجام میدهند و بیشترین مقدار حذف امواج گذرا را فراهم میکند. برقگیرها به صورت موازی با وسیله تحت حفاظت یا بین فاز و زمین قرار میگیرند انرژی موج اضافه ولتاژ به وسیلهٔ برقگیر به زمین منتقل میشود.
از وسایل حفاظتی محدودکننده ضربه برای حفاظت تجهیزات سیستمهای قدرت در برابر اضافه ولتاژها استفاده میشود یک وسیله حفاظتی محدودکننده ضربه باید اضافه ولتاژهای گذرا یا اضافه ولتاژهای که باعث تخریب تجهیزات شبکه میشوند را محدود و به زمین هدایت کنند و بتواند این کار را بدون اینکه آسیبی ببیند به دفعات تکرار کند. برقگیرها نسبت به سایر وسایل حفاظتی بهترین حفاظت را انجام میدهند و بیشترین مقدار حذف امواج گذرا را فراهم میکنند. برقگیرها به صورت موازی با وسیله تحت حفاظت یا بین فاز و زمین قرار میگیرند. انرژی موج اضافه ولتاژ به وسیلهٔ برقگیر به زمین منتقل میشود؛ و باعث محافظت بیشتر میشود. برقگیر برای حفاظت از ساختمانهای بلند از خطر برخورد آذرخش استفاده میشود.