استاندارد جاز

استاندارد در جاز به معنای نغمه‌ها و آهنگ‌های معروف و ماندگاری است که کمابیش همه می‌شناسند. مجموعه ثابت و تغییرناپذیری از استانداردها وجود ندارد ولی بسیاری از نغمه‌ها در هر فهرستی که از استانداردها بسازید حضور دارند. این نغمه‌ها لزوماً در اصل برای اجرای جاز نوشته نشده بوده‌اند و خیلی از آن‌ها در ابتدا در نمایش‌های موزیکال برادوی و فیلم‌های موزیکال دهه ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ هالیوود اجرا شدند.^[1] ایروینگ برلین، کول پورتر، جروم کرن، جرج گرشوین، ریچارد راجرز از معروف‌ترین سازندگان آهنگ‌هائی هستند که به استاندارد تبدیل شده‌اند.

اجرای جاز

بعضی از معروف‌ترین استانداردهای جاز عبارت‌اند از:

در سبک دیکسی‌لند

• «When the saints go marching in» (وقتی قدیسان به صف وارد بهشت می‌شوند)
• «Tiger rag»

در سبک سوینگ

• «Take the A train» (با قطار آ بیا)
• «It don't mean a thing if it ain't got that swing» (اگه سوینگ نداشته باشه مفت نمی‌ارزه)
• «Caravan» (کاروان)

در سبک بی‌باپ

• «Night in Tunisia» (شبی در تونس)
• «Salt peanuts» (بادام زمینی نمکی)
• «Round midnight» (حوالی نیمه شب)

در سبک متداول جاز نیمه دوم قرن بیستم

• «Misty» (مه‌آلود)
• «My favorite things» (چیزهای محبوب من)
• «My funny Valentine» (ولنتاین مسخره من)
• «Autumn leaves» (برگ‌های پائیزی)
• «Summertime» (تابستان)

پانویس

1. "Standards" (به انگلیسی). وب‌گاه آل‌میوزیک. Archived from the original on 17 اكتبر 2010. Retrieved 13 October 2010. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)