اروین رومل
فرمانده آلمانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
یوهانس اروین اویگن رومل (به آلمانی: Johannes Erwin Eugen Rommel) (۱۵ نوامبر ۱۸۹۱ – ۱۴ اکتبر ۱۹۴۴) نظامی بلندپایه و فیلدمارشال نامدار آلمانی بود که فرماندهی یگانهای مختلفی را در طول جنگ جهانی دوم بر عهده داشت.
اروین رومل | |
---|---|
زاده | ۱۵ نوامبر ۱۸۹۱ هایدنهایم آن در برنتس، وورتمبرگ، امپراتوری آلمان |
درگذشته | ۱۴ اکتبر ۱۹۴۴ (۵۲ سال) هرلینگن، آلمان |
مدفن | گورستان هرلینگن |
وفاداری | امپراتوری آلمان (۱۹۱۸–۱۹۱۱) جمهوری وایمار (۱۹۳۳–۱۹۱۸) رایش سوم (۱۹۴۴–۱۹۳۳) |
شاخه نظامی | نیروی زمینی |
سالهای خدمت | ۱۹۴۴–۱۹۱۱ |
درجه | فیلدمارشال |
فرماندهی |
|
جنگها و عملیاتها | دیدن نبردها
|
نشانها |
|
همسر(ان) | لوسیا ماریا مولین (ا. ۱۹۱۶) |
فرزندان |
|
امضاء |
در خانوادهای غیر اشرافی در وورتمبرگ زاده شد. ابتدا قصد داشت وارد صنعت هوانوردی شود اما به توصیه پدرش سال ۱۹۱۰ به نیروی زمینی امپراتوری آلمان پیوست. رومل تجربه میدانهای نبرد را در جبهات فرانسه، رومانی و ایتالیا در جنگ جهانی اول کسب و با نشان دادن عملکردی بارز، نشانهای عالی صلیب آهنین و پور لو مریت را دریافت کرد. تا پایان جنگ به درجه سروانی نائل آمد. در دوره میان دو جنگ، در رایشسور باقی ماند و به تدریس تجربیات و مهارتهای خود در دانشکدههای پیادهنظام و جنگ پرداخت. در این مدت کتابی تحت عنوان حملات پیادهنظام منتشر کرد. رومل دوره ستاد کل را نگذراند و هیچگاه وارد امور ستادی نشد. رومل برای مدتی فرماندهی یگان محافظ پیشوا را بر عهده داشت. در جریان جنگ جهانی دوم به شکل متمایزی لشکر هفتم زرهی را در نبرد فرانسه در سال ۱۹۴۰ فرماندهی نمود و با گذر سریع از رود موز، در کنار سایر نیروهای زرهی ورماخت، نیروهای متفقین را در بلژیک و شمال فرانسه به محاصره انداخت. با جلب نظر هیتلر به او، رومل ماه فوریه سال ۱۹۴۱ به عنوان رهبر نیروهای آلمانی در پشتیبانی از ایتالیا به شمال آفریقا فرستاده شد. رومل با فرماندهی آفریکاکور و ارتش زرهی آفریقا، با شمول نیروهای ایتالیایی در آن، پیروزیهای بزرگی در مقابل بریتانیاییها کسب کرد و با وجود برتری عددی دشمن در زمینه نفرات و تجهیزات، آنها را از لیبی بیرون راند. او با تصرف بندر طبرق، وارد خاک مصر شد و تا ۱۰۰ کیلومتری اسکندریه پیش رفت. این پیروزیها موجب پدیداری آوازه بلندی برای او و دادن لقب «روباه صحرا» به وی شد. در این حال با توجه به سلطه هوایی و دریایی متفقین بر مدیترانه، امکان تدارکاترسانی کافی به رومل در آفریقا وجود نداشت. در پی گرفتاری به کمبود سوخت و سایر ملزومات تدارکاتی، با شکست در نبرد العلمین و در مواجهه با ضد حمله دشمن، وادار به عقبنشینی به سمت غرب گشت. با ورود ایالات متحده به جنگ و پیادهسازی نیروهای متفقین در شمال غربی آفریقا، رومل جهت گرفتار نشدن بین نیروهای دشمن، در یک عملیات موفقیتآمیز با طی ۱۵۰۰ کیلومتر تا تونس عقب نشست.
پس از ترفیع به درجه فیلدمارشالی و بازگشت از آفریقا، ابتدا به شمال ایتالیا و سپس به شمال فرانسه فرستاده شد. او مأمور به صورت دادن آمادهسازیهای دفاعی در مقابل تهاجم متفقین بود. هنگام پیادهسازی در نرماندی توسط دشمن، رومل فرماندهی گروه ارتش ب را بر عهده داشت و تلاش زیادی برای بیرون کردن متفقین از خاک فرانسه کرد. به هر حال با توجه به برتری دشمن در اغلب زمینهها و گرفتاری به برخی مشکلات داخلی از جمله آرایش نامناسب نیروهای زرهی، نتوانست قادر به چنین کاری شود.
رومل هیچگاه وارد سیاست و عضو حزب ناسیونال سوسیالیست نشد. در ابتدا از تحسینکنندگان آدولف هیتلر، پیشوای آلمان بود اما بعدها به جهت برخی تصمیمات او که رومل آنها را به ضرر آلمان میدید، منتقد او شد. رومل با بهرهگیری از جایگاه و موقعیت خود، چند بار از هیتلر خواست به جنگی که موجب تخریب آلمان میشود، پایان دهد اما مورد بیتوجهی قرار گرفت. عدهای از توطئهگران علیه هیتلر با او تماس برقرار کردند. رومل با ترور هیتلر مخالف بود اما میخواست با کنار زدن او از قدرت امکان صلح و پایان دادن به جنگ فراهم آورده شود. رومل روز ۱۷ ژوئیه سال ۱۹۴۴ با حمله هواگردهای دشمن به خودروی او به شدت مجروح و مدتی در بیمارستان بستری شد. او با وجود این که نقشی مستقیمی در این اقدام نداشت، متهم به مشارکت در کودتای ۲۰ ژوئیه برای ترور هیتلر گردید. با توجه به داشتن چهرهای عمومی و جایگاه «قهرمان ملی»، محاکمه او میتوانست تبعاتی برای حاکمیت رایش سوم داشته باشد. از این رو، در حالی که دوران نقاهت را در خانه میگذراند، رومل مخیر به خودکشی و حفظ حیثیت خود یا محاکمه در دادگاه خلق و احتمالاً اعدام، شد. رومل با برگزیدن خودکشی، در نهایت با بلعیدن کپسول سیانید به زندگی خود پایان داد. دلیل رسمی مرگ او جراحات جنگی اعلام و برای او یک مراسم خاکسپاری حکومتی برگزار شد.
رومل که هیچگاه در جبهه شرقی حضور نیافت، به رفتار مناسب با زیر دستان، اسیران جنگی و دشمنانش شناخته میشود و او و نیروهایش متهم به جنایات جنگی نشدهاند. با وجود وارد شدن برخی انتقادات به او از جمله نداشتن دید جامع راهبردی و بیتوجهی به مسئله تدارکات، با پدیداری گونهای از اسطوره حول شخصیتش که دستگاه تبلیغاتی رایش سوم و همچنین تمجید دشمنان از عوامل اصلی آن بودند، بسیاری رومل را یکی از بهترین فرماندهان جنگ در بعد تاکتیکی و عملیاتی دانستهاند. در آلمان پس از جنگ همچنان از او با خوشنامی یاد میشود و بزرگترین پایگاه نظامی نیروی زمینی این کشور به افتخار او «پادگان فیلدمارشال اروین رومل» نام گرفته است.