آهی ترشیزی
شاعر ایرانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
آهی ترشیزی با تخلص آهی جغتایی یکی از شاعران سدهٔ ۱۰ شمسی ایران بود. نام اصلی او سلطان قلی بیگ بود. وی از اهالی ترشیز در ناحیه خراسان بود. آهی در شعر ابتدا به نرگسی و سپس به آهی تخلص میکرد. اشعار وی بیشتر غزل و حاوی مضامین عاشقانه است. «دیوان غزلها» و «ساقی نامه» دو کتاب شعر وی هستند که از آنها نامی باقی ماندهاست. آهی در سال ۹۲۷ هـ. ق در تبریز درگذشت اما از مکان دفن وی اطلاعی در دست نیست آهی از شعرای دربار شاه غریب میرزا، پسر سلطان حسین بایقرا بودهاست.[1]