Teta
From Wikipedia, the free encyclopedia
Teta es el nombri la novena letra el alfabetu griegu.

Alfabetu griegu | |
Α α Alfa | Β β Beta |
Γ γ Gama | Δ δ Delta |
Ε ε Éssilun | Ϝ ϝ Digama |
Ζ ζ Zeta | Η η Eta |
Θ θ Teta | Ι ι Yota |
Κ κ Capa | Λ λ Lambda |
Μ μ Mi | Ν ν Ni |
Ξ ξ Xi | Ο ο Omicron |
Π π Pi | Ϻ ϻ San |
Ϙ ϙ Copa | Ρ ρ Ro |
Σ σ Sigma | Τ τ Tau |
Υ υ Ípsilon | Φ φ Phi |
Χ χ Hi | Ψ ψ Psi |
Ω ω Omega | Ϡ ϡ Sampi |
Alfabetu griegu |
El su nombri en griegu antíguu era θῆτα [thɛ̂ːta] i en moernu θήτα ['θita].
Esta letra rescrei del alfabetu feníciu tēth. Es l’única de las consonantis llamás aspirás que procei del alfabetu norsemíticu. En latín esta letra hue trascrita comu th: Thetis (gr. Θέτις).
Representava en griegu antíguu al fonema consonánticu oclusivo dental sordo aspirau /th/: θάλασσα [tha̋lassa]. Por lenicion, esti fonema ya en epoca emperial, escomiençó a prenuncial-se comu una consonanti fricativa /θ/, prenunciacion que es la que sobrevivi: θάλασσα ['θalasa].
Nel sistema numeral griegu, la θ representa al 9 (θ´) i al 9000 (,θ).
Comu símbolu fonéticu, endrentu el API, representa al fonema consonánticu fricativu entredental sordu /θ/.
Bibliografia
- Berenguer Amenós, J., Gramática griega, Barcelona, Bosch, 200237.
- Liddell, H. G., Scott, R., A Greek-English lexicon, Oxford, Oxford University press, 19969.
- Lejaune, M., Phonétique historique du mycénien et du grec ancien, París, Klincksieck, 1972.
- VV. AA., Νεοελληνική γραμματική, Atenas, Οργανισμός Εκδοσέως διδακτικών βιβλίων, 2005.
- VV. AA., Griego moderno para filólogos clásicos, Atenas, Ediciones Nefeli, 1999.
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.