Carolina Coronado

Escreviora i utora estremeña From Wikipedia, the free encyclopedia

Carolina Coronado

Carolina Coronado Romero de Tejada (Almendraleju, 12 de diziembri de 1820[1] - Lisboa, 15 d'eneru de 1911) hue una escreviora i poeta estremeña en lengua castellana. Junta José de Espronceda, es una delos mássimus esponentis estremeñus del Romanticismu. Tuvu nacencia ena localidá pacensi d'Almendraleju, dentru duna familia arropá d'ideología pogressista, i alos quatru añus se mudó cona su familia a Badajós.

Datos rápidos Información pressonal, Nombri de nacencia ...
Carolina Coronado
Thumb
Información pressonal
Nombri de nacencia Victoria Carolina Coronado y Romero de Tejada
Nacencia 12 de diziembri de 1820
Almendralejo (España)
Muerti 15 de heneru de 1911 (90 años)
Lisboa (Portugal)
Sepoltura Cementerio de San Juan
Nacionalidá Española
Familia
Cónyugi Horatio J. Perry (desde 1852)
Información prehessional/profissional
Oficiu Salonnière, escrevienti, poeta, editor y novelista
Movimientu Romanticismo
Género Poesia
Cerrar
Thumb
Monumentu a Carolina Coronado n'Almendraleju

Obras

  • Alfonso IV de León.[2]
  • El divino Figueroa
  • La exclaustrada
  • Un alcalde de monterilla
  • Luz
  • El bonete de San Ramón
  • Poesías (1843)
  • El cuadro de la Esperanza (1846)
  • Paquita. La luz del Tajo. Adoración (1850)
  • Jarilla (1851).[3]
  • Páginas de un diario. Adoración (1851)
  • El siglo de las Reynas (1852)
  • La Sigea (1854)
  • ¡No hay nada más triste que el último adiós! [Música notada] balada de la señorita Dª. Carolina Coronado / puesta en música por Óscar Camps y Soler (1859).[4]
  • España y Napoleón (1861)
  • La rueda de la Desgracia. Manuscrito de un Conde (1873)
  • A un poeta del porvenir (1874)
  • Vanidad de vanidades (1875)
  • Anales del Tajo. Lisboa. Descripción en prosa (1875).[5]
  • Petrarca
  • Los genios gemelos: Safo y Santa Teresa

Referencias

Atijus p'ahuera

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.