Beta
From Wikipedia, the free encyclopedia
La beta [ˈbeta] es la segunda letra el alfabetu griegu.
Alfabetu griegu | |
Α α Alfa | Β β Beta |
Γ γ Gama | Δ δ Delta |
Ε ε Éssilun | Ϝ ϝ Digama |
Ζ ζ Zeta | Η η Eta |
Θ θ Teta | Ι ι Yota |
Κ κ Capa | Λ λ Lambda |
Μ μ Mi | Ν ν Ni |
Ξ ξ Xi | Ο ο Omicron |
Π π Pi | Ϻ ϻ San |
Ϙ ϙ Copa | Ρ ρ Ro |
Σ σ Sigma | Τ τ Tau |
Υ υ Ípsilon | Φ φ Phi |
Χ χ Hi | Ψ ψ Psi |
Ω ω Omega | Ϡ ϡ Sampi |
Alfabetu griegu |
Su nombri en griegu antíguu era βῆτα [bɛ̄ːta] i en moernu es βήτα ['vita].
Procei del alfabetu feníciu bēth, que senifica «casa».
La mayúscula es Β i la menúscula β. La B el alfabetu latinu rescrei de la mayúscula griega.
En griegu antíguu representava el fonema oclusivu bilabial sonoru /b/.En griegu moernu representa el fonema labiodental fricativu sonoru /v/.
Comu numeral, la letra β representa al 2 (β´) i al 2000 (,β).