María del Pilar Moreno Blasco, María Moreno izenez ezaguna (Madril, 1933ko maiatzaren 14a - Ibidem, 2020ko otsailaren 17a), margolaria izan zen, Madrilgo margolari errealisten taldekoa, besteak beste, Antonio López bere senarra ere taldekidea zen.[1]
| María Moreno (margolaria) | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Madril, 1933ko maiatzaren 14a |
| Herrialdea |  Espainia |
| Heriotza | Madril, 2020ko otsailaren 17a (86 urte) |
| Familia | |
| Ezkontidea(k) | Antonio López García |
| Hezkuntza | |
| Heziketa | San Fernandoko Arte Ederren Errege Akademia |
| Hizkuntzak | gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | margolaria |
Parte-hartzailea
| |
| Mugimendua | Errealismoa |
| mariamorenoweboficial.com | |
Prestakuntza
Madrilgo familia liberal batean jaio zen, eta haurtzaroaren zati bat Valentzian eman zuen.[2]
1954an hasi zen Maria pinturan trebatzen, Madrilgo San Fernando Arte Ederren Eskolan hantxe egin zituen Arte Ederren ikasketak, eta pinturan espezializatu zen. Bertan, hainbat pintore hiperrealista ezagutu zituen, errealismo madrildar deritzonaren parte zirenak. Horien artean, Espainiako errealismoaren ordezkari garrantzitsuenak: Amalia Avia (1930-2011), Antonio López García (1936), Julio López Hernández (1930-2018), Francisco López Hernández (1932-2017), eta Isabel Quintanilla (1938-2017).[3]
Moreno Espainiako errealisten tradizioan sartu zen, eta haren ezaugarrietan sartzen dira gertaera garaikideen perfekzio teknikoa eta irudikapen errealista. Motiboak eta gaiak ez dira harrigarriak: barnekoak, izadi hilak, ikasketa-eszenak, giza irudiak eta paisaiak. Koadro batzuetan, naturaren ikuspegi xaloa nabaritzen da, marra delikatukoa.
Antonio López Torres margolariak ere, Antonio Lópezen osabak, eragin nabarmena izan zuen Mariarengan, eta bere paleta kolore argiagoetara bideratu zuen.[4]
Adituek gehien bereizten duten ñabarduretako bat argiaren erabilera da. Bakarkako erakusketa egin zuen Frankfurt-en 1973an, Herbert Meyer-Ellinger galerian, eta Claude Bernard-en Parisen, 90eko hamarkadan. Gainera, El sol del membrillo (1992) filmean parte hartu zuen. Morenorena ez zen izan gizonezko homologoek ilundutako emakume artisten kasu bakarra: bera bezala, Madrileko Errealisten taldeko beste artista batzuk, hala nola Isabel Quintanilla, Esperanza Parada eta Amalia Avia, ez dira oso ezagunak.[5]
Bizitza pribatua
1961ean Antonio Lópezekin ezkondu zen, Espainiako errealismoaren margolaririk adierazgarrienarekin. [6] Bikoteak bi alaba izan zituen, María eta Carmen. [4]
Bere lana hainbat bilduma pribatutan eta funts publikoetan dago; Fundació Soriguéren (Lleida) ; ARTIUM Museoan ( Gasteiz ); Toledoko Arte Garaikideko Museoan; Iberdrola Bilduman, ( Bilbo ), eta Hanburgoko Kunsthallen . [7]
- La luz de Antonio (filma) [8][9]
- El sol del membrillo (filma) Víctor Erice (1992)
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
