From Wikipedia, the free encyclopedia
Lipsanoteka (grezieratik: “leipsianon” (jarrita) eta “teca” (kutxa))[1] santuen erlikiak gordetzeko espazioak edo kutxak ziren. Ohikoak izan ziren Erdi Aroan, arte erromanikoan, batez ere X. mendetik XIII. mendera.
Egurrezko kutxak izaten ziren eta, normalean, aldare nagusiaren azpian kokatzen ziren, elizetan eta baselizetan. Erlikiekin batera dokumentu bat gordetzen zen; dokumentuan zeinen gorpuzkinak ziren adierazten zen. Modu batez antzinako kristauen ohitura jarraitzen zen, eukaristia martiririen hilobien gainean egiteko ohitura, alegia. Gehienetan lipsanotekak hormetan edo zoluetan gordetzeko izaten ziren eta, ondorioz, ez zituzten apaingari asko izaten. Dena dela, badira salbuespenak, oso ornituak.[2] Ornituta egoten zirenean apaingarriak elementu geometrikoak, loreak, landareen marrazkiak izaten ziren. Batzutan idazkunak ere agertzen ziren zenbait kasutan kaligrafia kufikoaz.
Eredu desberdinak ezagutzen dira:
Bartzelonako Kataluniako Arte Museo Nazionala bilduma interesgarria gordetzen da.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
