From Wikipedia, the free encyclopedia
Jesusen Izenaren Garaipena XVII. mendeko pintura freskoa da, Giovanni Battista Gaullik egina, Barrokoko maisulana.[1] Freskoak Il Gesu elizaren nabe nagusia okupatzen du, eta fresko gehigarriak ditu beste kapera batzuetan, horien artean San Ignazio Loiolakoaren aldare eta hilobiaren gainean dagoen Ignazioren apoteosi bat irudikatzen duena.
| Jesusen Izenaren Garaipena | |
|---|---|
 | |
| Jatorria | |
| Sortzailea(k) | Giovanni Battista Gaulli |
| Sorrera-urtea | 1679 |
| Izenburua | Il Trionfo del nome di Gesù |
| Ezaugarriak | |
| Materiala(k) | fresco (en)  eta Iztukua |
| Genero artistikoa | arte sakroa eta Barrokoko margolaritza |
| Egile-eskubideak | jabetza publiko |
| Kokapena | |
| Lekua | Gesù |
| Bilduma | Gesù |
Margolan monumentalak freskoak eta iztuku moldeatuak nahasten ditu.
Giovanni Battista Gaullik asko zor dio lan ikusgarri Gian Lorenzo Berniniri. Beste artista batzuk ere aintzat hartu ziren sabaia pintatzeko, baina Berniniren iritzian oinarritu zen Gian Paolo Oliva Jesusen Lagundiko orduko burua enkargua egiteko. Berninik motibo batzuen inspirazioa ere eman zion Gaulliri.[2] Il Gesuko sabaiko zeru ilusio bizi bat nabarmentzen dute eliza mundu hilgarriaren eta betiko salbazioaren arteko bitartekaritzat har daitekeena.[3] Gaullik antzerki-maila jakin bat ere gehitu zuen eszenan.
Gaulliren sabaiko freskoaren gaia Jesusen Izenaren Adorazioa da, San Pauloren epistola batetik hartutako motibo sakroa.[4] Epistolako hitzak zinta batean idatzita daude, marko arkitektonikotik kanpo.[4] Hitz horiek Gaulliren freskoaren eszena markatzen dute eta fedearen hedapenerako funtzio bat dute, Jesuitek esperientzia erlijiosoa ulertzeko zuten moduarekin bat egiten zuena: erlijioa bake gogoetatsu eta emozional batekin lotzen da sabaira begira jartzen denarentzat.[5] Sabai gangaduna ez zen eraiki bere itxura handi eta ikusgarriagatik bakarrik, mezan zehar esperientzia hobetzeko baizik. Jesuitek konfiantza handia zuten elizako akustikan; fededunek sermoiaren hitzak argi entzutea nahi zuten.[6] Horregatik eraiki zuten eliza nabe bakarrarekin eta kupula batekin nabean, transeptuen elkargunean.[6] Gaulliren berrikuntza onenetako bat hiru dimentsioko esparruaren haustura dramatikoa da. Horrek eragiten du inpresioa zeruko goiko irudiek benetako presentzia dutela elizan, ikusleen buruan zuzenean flotatuko balute bezala.[7] Freskoan lortutako sakonera sabai fisikotik haratago hedatzen da, gorantz zeru infinituan. Gaullik marko trinkoa, iztukuz egina, erantsi zuen freskoaren inguruan; gangaren barruko eta kanpoko espazioaren zatiketa ilusionista nabarmentzen bide batez.[7] Ikusleak freskoari begiratzen dionean, ia ezinezkoa da freskoa eta iztuku moldekatua bereiztea. Hori eszenaren ilusioari gehitzen zaio, ikuslearen aurrean arimak gorantz eta beherantz daudela sinesgarriago bihurtuz.
Margotutako zeruko argiaren ihes-puntuan IHSren inskripzio ia ezkutua dago, Jesusen izenaren lehen hiru letrak grekoz.[3] Hori da Kristoren irudikapen bakarra sabaiko pinturan. Kristo munduko argitzat hartzen da; Gaullik hura irudikatzeko hartu zuen aukera zehatz eta adierazgarri bat.
Freskoaren beste xehetasun bat Gaullik itzalari eman zion arreta da. Marko nagusitik erori egiten dira madarikatuak, eta itzaletan dauden, eliza barruar erortzen ari diren ilusioarekin. Salbatu diren bedeinkatuak, berriz, zeruko urre-kolorez argiztatutak daude, eta aldi berean hodeiek blokeatu egiten diete argi hori madarikatuei.[3] Alde nabarmena dago irudikatutako aingeruen eta madarikatuen artean.
Gaulliren freskoa hiru zatitan bana daiteke. Zeruko argia eta Kristoren inizialak erdian daude, hodeien arkuak salbati direnak eta madarikatuak bereizten ditu, eta ertzetan madarikatuak eszenatik kanpo erortzen dira.[8]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
