From Wikipedia, the free encyclopedia
Jaime de Armiñán Oliver (Madril, Espainia, 1927ko martxoaren 9a - ibidem, 2024ko apirilaren 9a) espainiar antzerki idazle, gidoigile eta zinemagilea izan zen.
Jaime de Armiñán | |
---|---|
(2014) | |
Bizitza | |
Jaiotzako izen-deiturak | J’aime de Armiñán Oliver |
Jaiotza | Madril, 1927ko martxoaren 9a |
Herrialdea | Espainia |
Heriotza | Madril, 2024ko apirilaren 9a (97 urte) |
Familia | |
Aita | Luis de Armiñán |
Ama | Carmen Oliver Cobeña |
Ezkontidea(k) | Elena Santonja (1956 - 2016ko urriaren 17a) |
Seme-alabak | |
Hezkuntza | |
Heziketa | Madrilgo Complutense Unibertsitatea |
Hizkuntzak | gaztelania |
Jarduerak | |
Jarduerak | film-zuzendaria eta gidoilaria |
Jasotako sariak | ikusi
|
|
Kazetari gisa lan egin ondoren antzerkiak idazteari ekin zion, eta sari asko irabazi zituen: 1953an Calderón de la Barca saria Eva sin manzanarengatik, 1955ean Unión Films saria Sinfonía acabadarengatik eta 1956an Lope de Vega saria Nuestro fantasmarengatik. Beste antzerki-lan batzuk: Café del Liceo (1958), Pisito de solteras (1962), La pareja (1963), El último tranvía (1965), eta Todas somos compañeras (1966). Umorea eta nahasketa dira Armiñánen antzerkien ezaugarri nagusiak.
1958an telebistan hasi zen lanean, lehendabizi gidoigile, gisa eta bere gidoiak zuzenduz gero, Las doce caras de Juan, esate baterako. 1969an hasi zen zinema-munduan, Carola de día, Carola de noche filmarekin. Mi querida señorita (1971) filma Oscar sarietarako izendatua izan zen, eta Urteko Zuzendari Onenaren saria jaso zuen. El nido (1980) ere atzerriko film onenaren Oscarrerako izendatua izan zen. Ipuinak ere idatzi zituen, eta Vidas perras (1991) liburuan bildu dira batzuk. 1961 eta 1989 urteetan Ondas saria irabazi zuen, eta 1985ean Arte Ederretako urrezko domina.
Urtea | Filma | Zuzendaria |
---|---|---|
2008 | 14, Fabian Road (ZG) | Jaime de Armiñan |
1995 | El Palomo cojo (ZG) | Jaime de Armiñan |
1992 | Al otro lado del Túnel (ZG) | Jaime de Armiñan |
1991 | El día que nací yo (G) | Pedro Olea |
1989 | Juncal Telesaila (ZG) | Jaime de Armiñan |
1987 | Mi general (ZG) | Jaime de Armiñan |
1985 | La hora bruja (Z) | Jaime de Armiñan |
1984 | Stico (Z) | Jaime de Armiñan |
1981 | En septiembre (ZG) | Jaime de Armiñan |
1980 | El nido (ZG) | Jaime de Armiñan |
1978 | Al servicio de la mujer española (ZG) | Jaime de Armiñan |
1977 | Nunca es tarde (ZG) | Jaime de Armiñan |
1976 | El bengador Gusticiero y su pastelera madre (G) | Antonio Fraguas |
1975 | Jo, papá (ZG) | Jaime de Armiñan |
1974 | El amor del capitán Brando (ZG) | Jaime de Armiñan |
1973 | Un casto varón español (Z) | Jaime de Armiñan |
1972 | Mi querida señorita (ZG) | Jaime de Armiñan |
1970 | La Lola, dicen que no vive sola (Z) | Jaime de Armiñan |
1969 | Carola de día, Carola de noche (G) | Jaime de Armiñan |
1968 | Solos los dos (G) | Luis Lucia Mingarro |
1967 | Un diablo bajo la almohada (G) | José María Forqué |
1967 | Yo he visto a la muerte (G) | José María Forqué |
1965 | Whisky y vodka (G) | Fernando Palacios |
1964 | La muerte viaja demasiado (G) | José María Forqué |
1964 | Piso de solteros (G) | Alfonso Balcázar |
1964 | Tengo 17 Años(G) | José María Forqué |
1964 | Playa de Formentor (G) | Germán Llorente |
1963 | El juego de la verdad (G) | José María Forqué |
1963 | La Becerrada (G) | José María Forqué |
1961 | El Secreto de Mónica (G) | José María Forqué |
(D) — Zuzendaria; (G) — Gidoilaria; (ZG) — Zuzendaria eta gidoilaria
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.