Frantziako erresistentziakoa eta nazien kontzentrazio eremutik bizirik irtendakoa From Wikipedia, the free encyclopedia
Geneviève Germaine Marie Agnès de Gaulle-Anthonioz[1] (Saint-De-Valériscle, Gard, 1920ko urriaren 25a – Paris, 2002ko otsailaren 14a) Frantziako Erresistentziako kide izan zen, 1944an Ravensbrück-eko kontzentrazio-eremura erbesteratua, eta, geroago, 64 giza eskubideen ekintzailea. Ohorezko Legioko Gurutze Handia hartu zuen lehen emakumea. Parisko Panteoian sartu zen.
| Geneviève de Gaulle-Anthonioz | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||
1988 -
1964 - 1998 - Paul Bouchet (en)  →
2002 - Jacqueline Fleury (en) → | |||||||
| Bizitza | |||||||
| Jaiotzako izen-deiturak | Geneviève Germaine Agnès de Gaulle | ||||||
| Jaiotza | Saint-Jean-de-Valériscle, 1920ko urriaren 25a | ||||||
| Herrialdea |  Frantzia | ||||||
| Bizilekua | Rennes Parisko 6. barrutia | ||||||
| Heriotza | Parisko 6. barrutia, 2002ko otsailaren 15a (81 urte) | ||||||
| Hobiratze lekua | Parisko Panteoia Q83279188 | ||||||
| Familia | |||||||
| Aita | Xavier de Gaulle | ||||||
| Ezkontidea(k) | Bernard Anthonioz (en) (1946ko maiatzaren 28a - | ||||||
| Seme-alabak | ikusi
| ||||||
| Familia | ikusi
| ||||||
| Hezkuntza | |||||||
| Heziketa | Rennesko Unibertsitatea (1939 - : historia Parisko Unibertsitatea (1941 - : historia | ||||||
| Hizkuntzak | frantsesa alemana | ||||||
| Jarduerak | |||||||
| Jarduerak | politikaria, Erresistentziaren kidea eta idazlea | ||||||
Parte-hartzailea
| |||||||
| Jasotako sariak | ikusi
| ||||||
| Kidetza | Association nationale des anciennes déportées et internées de la résistance (en) Réseau du musée de l'Homme (en) Défense de la France (en) Frantziako Erresistentzia | ||||||
| Izengoitia(k) | Germaine Lecomte eta Gallia | ||||||
| Zerbitzu militarra | |||||||
| Parte hartutako gatazkak | Bigarren Mundu Gerra | ||||||
| Sinesmenak eta ideologia | |||||||
| Alderdi politikoa |  Frantziako Herriaren Batasuna | ||||||
Geneviève de Gaulle 1920ko urriaren 25ean jaio zen Saint-Jean-de-Valérisclen. Germaine Gourdon eta Xavier de Gaulleren alaba izan zen, Charles de Gaulle jeneralaren anaia zaharrena.[2] Aitak, meatze-ingeniaria zenak, Sarre administrazio-eremu frantsesean lana aurkitu zuenez, familia haraxe joan zen bizitzera. Ama septizemiaz hil zen haurdunaldi batean, Genevièvek bost urte zituenean. Sarren bizitzen jarraitu zuen hamabost urte bete arte. Alemana ikasi zuen eta elebiduna zen.
Plebiszitu baten ondoren Sarre eskualdea alemaniar lurralde bihurtu zenean, frantsesek 'herrialdea' kendu behar izan zuten. Familia Rennesen jarri zen, eta hantxe amaitu zuen eskola. 1939an Renneseko Unibertsitateko historia ikasteko izena eman zuen, École nationale des chartes-en sartu nahi baitzuen.
1940an historiako ikaslea zen 'Germaine Lecomte' izenarekin Frantziako Erresistentzian sartu zenean. Lehen jarduerak hauexek izan ziren: Alemaniako afitxe edo kartelak suntsitzea, Lorenaren gurutzeak eraikitzea, nazien aurkako panfletoak inprimatu eta banatzea eta Vichyren erregimena.[3]
Historiako ikasketak Sorbonan, Parisen, jarraitzea erabaki zuen, eta Gizakiaren Museoko Taldean sartu zen, eta, gero, Frantziako Defentsa Sarean. Han, taldeak osabari buruz idatzitako artikuluak idatzi zituen 'Gallia' izengoitiarekin.[4]
Gestapo frantsesak atxilotu egin zuen 1943ko uztailaren 20an, bere benetako nortasuna agerian utzi arren. Sei hilabetez kartzelaratu zuten Fresnes-en, eta Royallieu-ra eraman zuten, gero Ravensbrück-eko kontzentrazio-eremura eraman zuten hamahiru hilabetez.[5] Hantxe ezagutu eta adiskidetu zen Jacqueline Péry d'Alincourt, Suzanne Hiltermann, Anise Postel-Vinay eta Germaine Tillion erresistentziakoekin. Urrian bunker batean isolatu zuten, bizirik iraun zezan eta Gaulleko presidentearekin negoziatzeko erabilzeko. 1945eko apirilaren 25ean irten zen, armada gorriak eremua askatu zuenean.
Suitzan osatzen, bere onera etortzen zegoen bitartean, Bernard Anthonioz arte-editore eta erresistentziakoarekin ezkondu zen. Lau seme-alaba izan zituzten.[5]
Geneviève de Gaulle-Anthonioz Association nationale des anciennes déportées et internées de la Résistance (ADIR) elkarteko kide bihurtu zen, eta, gero, lehendakari.[3] Nazien aurkako epaiketen ondoren, Klaus Barbieren aurkako epaiketaren lekuko izan zen.
1958an, André Malraux kultura-ministroaren ikerketa zientifikoaren garapenerako estatu-idazkari izan zen.[6] Joseph Wresinski apaiza, giza eskubideen aldeko ATD Cuarto Mundo mugimenduaren sortzailea, ezagutu zuenean, pobreziaren aurkako konpromisoa hartzea erabaki zuen. Frantziako Mugimenduaren ataleko lehendakari gisa aritu zen 1964tik 1998ra.[5]
1988an, Ekonomia eta Gizarte Kontseilurako izendatu zuten, eta hamar urtez bazterkeriaren eta pobreziarik handienaren aurkako lege bat izateko, 1998an bozkatu zuten legea lortzeko lan egin zuen, .[7]
2002ko otsailaren 14an hil zen, laurogeita bat urte zituela eta Saboia Garaian Bosseyko hilerrian lurperatu zuten.[8][3]
2015eko otsailean, François Hollande presidenteak lau erresistentziako lekuz aldatu zituen Parisko Panteoira, eta 2015eko maiatzaren 27an sartu zen bertan.[9] Familiak, ordea, ez zuen nahi senarragandik banantzerik.[10]
1998an, askatu eta berrogeita hamar urtera, Ravensbrück-en kontzentrazio-eremuan bizi izan zuen esperientzia La Traversée de la nuit izeneko autobiografian kontatzea erabaki zuen. Autobiografia hori gaztelaniaz ere argitaratu zen, La travesia de la noche izenarekin.[11]
_-_2022-03-06_-_2.jpg)
_-_2022-04-02_-_1.jpg)
_-_2021-08-09_-_2.jpg)
.jpg)
_-_2020-10-23_-_1.jpg)
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
