From Wikipedia, the free encyclopedia
Erdi Aroko elizgizonen poesia (gaztelaniaz: Mester de clerecía) Erdi Aroko literaturan apaizek eta elizginonek, hau da, formakuntza bat izan zuten pertsonek egiten zuten poesia da. Gizon horiek garaiko goi mailako ikasketak zituzten, Trivium baino altuagoak, garaiko oinarrizko irakaskuntza, Quadrivium parekoak. Ez ziren guztiak apaizak zeren eta baziren ere aitoren semeak, esaterako Petri II.a Lopez Aiarakoa, juduak, esaterako Sem Tob, edo musulmanak, esaterako Poema de Yuçuf testua idatzi zuen egile anonimoa. Modu batez, garaiko literatura kultua zen haiena. Kontzeptua Espainiako Literaturan erabiltzen da. Testu hauek gehienak XIII. eta XIV. mendekoak dira, baina badira gutxi batzuk XV. mendekoak. Liburu gehienek cuaderna via ahapaldia erabiltzen zuten. Ezagutzen den lehenengo lana Libro de Alexandre izan zen.[1]
Hauek izan daitezke ezaugarri batzuk:[2]
Dena dela, kritikari batzuentzat elizgizonen poesia eta koblakariena hain zehatz bereizi egitea artfiziala da erabat.[3]
Zenbait kasutan ez dira lan osoak gorde, zatiak besterik ez: Cantar del rey don Alonso, Alfontso X.a Gaztelakoa eta Antso IV.a Gaztelakoa arteko gatazkei buruzkoa, Oficio de la Pasión, Horas del Espíritu Santo, Gozos de la Virgen eta Oración a Santa Magdalena, guztiak XIII eta XIV. mendekoak. Beste batzuk, nahiz eta erreferentziak ezagutu, galdu egin dira. Ondoren, zerrendan, gaur egun osoak gordetzen direnak:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.