Deuterokloroformo

Deuterokloroformoa edo kloroformo deuteratua (CDCl₃) kloroformoaren (CHCl₃) aldaera bat da, zeinetan hidrogeno-atomoa deuterio isotopoak ordezkatu duen. Erresonantzia Magnetiko Nuklearrean laginen disolbatzailetzat usatzen da.^[1]

Deuterokloroformo
Formula kimikoa	C2HCl3
SMILES kanonikoa	2D eredua
SMILES isomerikoa	[2H]C(Cl)(Cl)Cl
MolView	3D eredua
Konposizioa	karbono, kloro eta deuterio
Mota	deuterated compound (en)
Masa molekularra	118,921 Da
Arriskuak
NFPA 704	0 2 0
Identifikatzaileak
InChlKey	HEDRZPFGACZZDS-MICDWDOJSA-N
CAS zenbakia	865-49-6
ChemSpider	64654
PubChem	71583
Reaxys	1697633
Gmelin	85365
NBE zenbakia	1888
EC zenbakia	212-742-4
ECHA	100.011.585
UNII	P1NW4885VT

Deuterokloroformoa beste disolbatzaile deuteratuak baino errazago eta merkeago produzitzen da. Halaber, kimikoki ez da oso erreaktiboa. Nekez trukatzen du deuterioa solutuarekin eta bere irakite-puntu baxuak erraztu egiten du lagina berreskuratzea^[2][3].

Ikuspegi biologikotik kloroformoak baino toxikotasun txikiagoa du gibelean C-D lotura C-H lotura baino sendoagoa baita eta nekezagoa egiten du triklorometil erradikala (•CCl₃) sortzea^[4].

Erabilera

Protoi EMNn erabiltzen den deuterokloformoak % 99 baino proportzio handiagoan ordeztu du deuterioak hidrogenoa, hots, protoia. Horrela ebitatzen da protoiaren seinaleak laginaren hidrogeno-atomoen seinaleak maskaratzea. Deuterokloroformo komertzialak beti izaten du deuteratu gabeko kloroformo arrastoren bat, % 0,2 ingurukoa, zienak singlete txiki bat ematen duen 7,26 ppm-tan lerrakuntza kimikoaren barne-erreferentzia gisa baliatzen dena. Singleteari hondar-disolbatzailearen tontorra esan ohi zaio.

Karbono-13 EMNn deuterokloroformoaren karbono-atomo bakarrak hirukote bat eratzen du 77,16 ppm-ko lerrakuntza kimikoan non hiru tontorrak tamaina bertsukoak diren.

Deuterokloroformoak oxigenoarekin erreakzionatzen du fosgenoa eta hidrogeno kloruroa emanez. Horrek azidotasuna demaio disolbatzaileari eta ezin da usatu lagina azidotasunarekiko sentikorra bada. Hortaz prozesua oztopatzeko flasko ilunetan gordetzen da eta, maiz, kobrezko edo zilarrezko txirbilak egonkortzaile gisa baliatuta.

Erreferentziak

1. Irazabalbeitia, Iñaki. (D.L. 1983). Erresonantzia magnetiko nuklearra : onarri teorikoa eta ariketak. Elhuyar ISBN 84-86158-20-6. PMC 434843063. (Noiz kontsultatua: 2022-04-01).
2. (Ingelesez) PubChem. «Chloroform-d» pubchem.ncbi.nlm.nih.gov (Noiz kontsultatua: 2022-04-01).
3. Fulmer, Gregory R.; Miller, Alexander J. M.; Sherden, Nathaniel H.; Gottlieb, Hugo E.; Nudelman, Abraham; Stoltz, Brian M.; Bercaw, John E.; Goldberg, Karen I.. (2010-05-10). «NMR Chemical Shifts of Trace Impurities: Common Laboratory Solvents, Organics, and Gases in Deuterated Solvents Relevant to the Organometallic Chemist» Organometallics 29 (9): 2176–2179.  doi:10.1021/om100106e. ISSN 0276-7333. (Noiz kontsultatua: 2022-04-01).
4. (Ingelesez) Goldstein, Robin S; Hewitt, William R; Hook, Jerry B. (2013). Toxic interactions. Elsevier Science : Academic Press ISBN 978-1-4832-6970-2. PMC 896796140. (Noiz kontsultatua: 2022-04-01).

Kanpo estekak

• Datuak: Q1032539
• Multimedia: Deuterated chloroform / Q1032539