From Wikipedia, the free encyclopedia
Bernardo Pasquini (Massa e Cozzile, 1637ko abenduaren 7a - Erroma, 1710eko azaroaren 21a) italiar musikagilea, organo-jotzailea eta klabe-jotzailea izan zen. Erromako Santa Maria Maggioreko organo-jotzaile izan zen, eta zeregin horretan bere ondorengo izan zen Palestrinarengan eragina izan zuen. Borghese printzearen klabe-jotzailea izan zen. Suediako Kristina erreginaren, Colonna printzearen eta Pamphili eta Ottoboni kardinalen kontzertuetan jo zuen. Capracina Antzokiko klabe-irakaslea izan zen, eta ikuskizun ugari prestatu zituen Fernando Medicirentzat. Luis XIV.aren gorteko eta Vienako Leopoldo I.aren musikari izan zen. Operak, oratorioak, kantatak, ariak, klaberako lanak, teklaturako hogeita lau tokata, hemezortzi partita eta hamaika suite idatzi zituen, besteak beste. Kontrapuntuari buruzko liburu bat idatzi zuen.
Bernardo Pasquini | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotza | Massa e Cozzile, 1637ko abenduaren 7a |
Herrialdea | Italia |
Heriotza | Erroma, 1710eko azaroaren 22a (72 urte) |
Hobiratze lekua | San Lorenzo in Lucina basilika |
Hezkuntza | |
Hizkuntzak | italiera |
Irakaslea(k) | Loreto Vittori (en) |
Ikaslea(k) | |
Jarduerak | |
Jarduerak | organista, musikagilea eta klabezin-jotzailea |
Kidetza | Arcadiako Akademia |
Mugimendua | musika barrokoa |
Genero artistikoa | opera |
Musika instrumentua | organoa organoa musika tresna Klabizenbaloa |
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Bernardo Pasquini |
Artikulu hau Italiako biografia baten zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.