Bilbotar ongilea From Wikipedia, the free encyclopedia
Anselma de Salces y Salas (Bilbo, Bizkaia,1815eko apirilaren 21a[1] - 1885) Bilboko ongilea izan zen.[2]
| Anselma de Salces | |
|---|---|
 | |
| Bizitza | |
| Jaiotza | Bilbo, 1815eko apirilaren 22a |
| Herrialdea | Bizkaia, Euskal Herria |
| Heriotza | 1885 (69/70 urte) |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | filantropoa |
Besteak beste, Euskaraz hitz egiten zekiten bilbotar neska pobreen ikasketak sustatzeko diru-kopuru handia utzi zuen testamentuan.
Eusebio Maria de Salces bermiotarraren eta Esperanza de Salas bilbotarraren alaba, Bilboko Alde Zaharreko San Nikolas basilikan bataiatu zuten jaio hurrengoko biharamonean, Anselma Luisa Theresa izen hirukoitza jarriz. Bere bataio-agirian irakurri daitekeenez, ama eta aita besoetakoaren izenak ere ipini zizkioten aurreneko Anselmaren lagun.
Ongile gisa, besteak beste, Bolsas de Estudios erakundea sortu zuen, Arte Ederretarako bokazioa zuten hiru bilbotar gazteri urtero pentsioa emateko.[3]
Rafael Miniorekin ezkondu zen eta Murtziara joan ziren bizitzera familiarekin; handik ere bilbotarrei zein bizkaitarrei laguntzen jarraitu zuen. Esaterako, 1883ko Markinako Euskal Jaietarako sariak eskaini zituen; 200 erreal palankaririk onenarentzat, Aulestiko Ignacio Onandiak lortu zuena, eta urrezko larrosa bat euskal prosarik onenaren egilearentzat, Felipe Arrese idazleak eskuratuko zuena, Jaungoikoaren probidentzia lanarekin.[4][5]
1885ean hil zen eta testamentuan diru-kopuru handia utzi zuen euskaraz hitz egiten zekiten bilbotar dontzeila pobreen ikasketak sustatzeko, baita Arte Ederrak ikasteko ere.[6]
Bilboko Uribarri auzoan, Udaletxe ostean, kale batek bere izena darama. [3][7][8]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
