Txakur-arraza bat ezaugarri oso antzekoak edo ia berdinak dituzten txakur multzo bat definitzen du, itxuran edo portaeran edo, oro har, bietan, ezaugarri berak zituzten arbasoengandik datozen txakurrak. Txakurrak selektiboki gurutzatu izan dira milaka urtez, ezaugarri espezifikoak lortzeko[1].
.jpg)
Jatorria eta historia
Txakurraren jatorria guztiz argitu gabeko kontua da. Zabaldua dago txakurra otsoaren ondorengoa dela dioen teoria, baina bada txakaletik edo koiotetik eratorria dela uste duenik ere. Txakur-arrazak hain desberdinak izanik, litekeena da Canis generoaren espezie desberdinetatik eratorriak izatea[1].
Txakurraren etxekotze zantzuak Pleistozenotik Holozenora igarotzean aurkitu dra, glaziazioen ondorengo klima epeltzearekin batera, nekazaritza eta abeltzaintza baino lehenago. Uste da, hortaz, artzain-txakurra baino lehenago, ehiza-txakurra izan zela lehenago.
Gerogago, erabilera bakoitzerako txakur-mota aproposa lortzen saiatu zen gizakia. Antzinako egiptoarren dokumentuetan xarlango eta podenko erakoak agertzen dira, eta asiriarretan, berriz, molosoak[1].
Arrazen sailkapen modernoa
Txakur mota desberdinen barietatearen ebidentzia historikoa argia da, haiek ezaugarri zehatz batzuen arabera hazi, hezi eta gurutzatzekoa ere bai, eta izenez kultura desberdinetan mota horiek desberdin izendatzeko moduak ere argiak dira, baita euskaraz ere[2]. Baina 21. mendean arraza-sailkapenak eta arraza-izendapenak direnak dira, beste prozesu historiko baten ondorioz: 19. mendean herrialde anglosaxoietan hasitako txakur-erakusketak eta Kennel Club direlakoen antolakuntza[3]. Lehenbizi Erresuma Batuan, eta gero AEBetan zein Britainiar Inperioko herrialdeetan, txakur-zaleen klub hauek bi kontzeptu funtsezko ekarri zituzten, pedigria, eta arrazaren estandarraren deskribapena. Estandarraren finkatzeak dakar jatorri, itxura eta portaera batzuk deskribatzeak, esateko txakur zehatz bat hau edo bestea dela, eta pedigriak erregistro bat suposatzen du, adierazteko delako estandarreko txakur berdin sailkatuen kumea dela txakurkume bat, honek ere gurasoen ezaugarriekin...
Oro har, txakur mota bat benetako arrazatzat hartu aurretik, frogatu behar da mota horretako pare bat gurutzatzeak gurasoen ezaugarri berak dituzten txakurkumeak sortzen dituela beti, bai itxuran, bai portaeran. Horri arrazaren emaitza positiboa esaten zaio, kontzeptu zientifikoki irristakorra.
Harrezkero, txakur-arraza baten definizio edo arraza-erregistroa deiturikoa, partikularren, kluben edo bestelako erakundeen eskuetan daude.
Arraza-izendapen baten adibidea
Enkarterriko billanoaren kasuak balio dezake arraza-izendapenaren prozesua ulertzeko. Batetik, txakur mota jakin batek eskualde batean, Enkarterrian, agerpena zuela ikusi zuten zaletu batzuek 20. mendearen amaieran. Txakur-zaleak elkartu ziren erakunde batean (Enkarterriko Billanoaren Elkarte Nazionala), eta bultzatu zuten arrazaren ikerketa eta estandarizazioa[4]. Estandarrak ezagupen ofiziala izan zuen Eusko Jaurlaritzarengandik, definizio eta guzti, 2004an[5], eta Enkarterriko Billanoaren Elkarte Nazionalak arrazaren zaintza egiteko babes eta enkargu ofiziala ere jaso zuen Jaurlaritzarengatik[4].
Harrezkero, estandarrarekin bat egiten zuten txakurren identifikazio eta erregistroari ekin zion Elkarteak eta erregistro hori 2020an itxi zuten: 319 txakur zeuden bizirik orduan, eta 81 gauza ziren ugaltzeko[6]. Hortik aurrera, arraza finkatua dago, 81 horien ondorengoek pedigria izango dute, elkarrekin gurutzatuz gero, eta 2004an zehaztutako estandarrera egokituz gero, ofizialki txakurkumeak ere billanoak izango dira.
Nazioarteko arraza sailkapena
Nazioartean, Nazioarteko Federazio Zinologikoa (NFZ) deritzon erakundea dago. 349 arraza onartzen zituen 2021 amaieran, baina kriterioetako bat da horietako bakoitza herrialde jakin batena dela, oro har, estatu subiranoei lotutako kontzeptua alegia[7]. NFZk berak ez du ziurtatzen arrazarik edo pedigririk, estatuetatik datozkion eskaerak (bakoitza bere definizioekin eta erakunde arautzailearekin atzean) aztertzen ditu, zerrenda orokorrera sartu ala ez erabakitzeko.
Hortaz, arraza horien jabe diren herrialdeek ezartzen dute arrazaren estandarra, eta NFZ-k halaber, 10 talde nagusitako sailkapen batean sartzen ditu.
NFZren 10 taldeko sailkapenari dagokionez, horiek honakoak dira:
- 1. taldea. Artzain-txakurrak eta behi-azienda zaintzen dutenak.
- 2. taldea. Pinscher eta schnauzer txakurrak, molosoak, mendiko txakurrak, eta Suitzako unai-txakurrak.
- 3. taldea. Terrierrak
- 4. taldea. Teckel motakoak.
- 5. taldea. Spitz motako zakurrak eta primitibo deritzenak, hala nola podenkoak.
- 6. taldea. Untxariak.
- 7. taldea. Txakur erakusleak (Ehiza-txakur mota batzuk), hala nola Pointer eta Setterrak.
- 8. taldea. Txakur jasotzaile eta altxatzaileak (Ehiza-txakur mota batzuk) hala nola retrieverrak; eta ur txakurrak.
- 9. taldea. Konpainia-txakurrak.
- 10. taldea. Erbi-txakurrak.
2021ean azterketa egin zen Euskal Herriko eskualde batean, Sakanan, ea zenbat txakur eta zein motakoak ziren; eta gehienak mestizo gisa sailka zitezkeen arren, NFZren sailkapenaren araberako zenbaketa ere egin zen eta 1. taldeko artzain txakurrak eta 7. taldekoak zenbaketan hurrengo zirela ikusi zen[8].
Euskal Herriko arrazak
Egitura administratibo publiko eta pribatuen erabakien mende dago azkenean arraza sailkapena. Hego Euskal Herrian, Eusko Jaurlaritzak zenbait txakur arraza autoktono definitu ditu, eta babes neurriak izendatu haiek zaintzeko Euskal Autonomia Erkidegoaren esparruan[9]. Nafarroako eper-txakur edo patxoiak ere antzeko izendapena du lortua Nafarroan[10]. Espainiako Erret Elkarte Kaninoak ontzat hartzen ditu izendapen hauek, eta beste erkidego autonomoetakoak, bere zerrenda propio orokorra osatzen duelarik, baina zerrenda horretatik, gutxi batzuek dute izendapen onartua NFZren zerrenda orokorrean.
Esate baterako, Euskal artzain txakurraren aldaerak, edo Jaurlaritzak edo Nafarroako Gobernuak onartutako beste euskal arrazarik ez dago nazioarteko zerrenda eta sailkapenean[11]. Bai ordea, nafar artzanora, Aragoiko Gobernuaren ezagupena duena[12] eta hedapen geografikoa ezagutua duena Euskal Herriraino[13] eta hedadura geografikoz Euskal Herriko parteak hartzen dituen Pirinioko ardi txakurra (Frantziako elkarteen araberako bi aldaeratan onarpena duena nazioarteko zerrendan) eta Frantzian definitutako Pirinioetako mendiko txakurra ere bai.
Txakur arrazen izenak
Badago, nazioarteko txakur izendapenetan hizkuntza natibo batzuen terminoen erabilpen bat, non Bulldog edo Dachshund edo Akita Inu bezalako arraza izenak zabaldu diren, hiru kasu horietan dog, hund eta inu formek txakur esan nahi duten besterik gabe, ingelesez, alemanez eta japonieraz kasu hauetan. Beste kasu batzuetan, itzulpenak zabaltzen dira. Euskaraz, Euskaltzaindiak ontzat eman ditu bi eratakoak, forma onartutzat emanez bull terrier zein dogo argentinar formak, adibidez[14].
Eusko Jaurlaritzak ofizialki izendatu eta definitutako arrazetan, hautu berezia hartu du administrazioak, euskarazko zein gaztelaniazko agindu ofizialetan, izen "elebakarra" dute arrazek[9]: Euskal artzain txakur iletsua, gazteleraz ere hala omen da, baina aldiz, Enkarterrian Villano de Encartaciones omen daukagu, billanoa euskaraz (Euskaltzaindiak 2015an ebatzia, billanukoa erabaki arren utzi zuten arren[14]). Beste kasu berezi bat: "erbi txakurra", arraz propio gisa horrela izendatua, kasu honetan ezta euskal ere ez da izen ofizialean, baina hau ere nahasgarria da ze erbi txakurra termino generikoa aplikatzen ahal zaiona hainbat txakurri, galgo espainiarrei zein afganiar iletsuei.
Nafarroako Gobernuaren agirietan berriz, Pachón Navarro eta Patxoi Nafar ageri da hizkuntza batean zein bestean[10], baina kasu honetan, dena dela, Euskaltzaindiak Nafarroako patxoi hobesten du[14].
Erreferentziak
Kanpo estekak
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
