Jakintzaren arbola (Pío Baroja)
Pio Barojaren eleberria / From Wikipedia, the free encyclopedia
Jakintzaren arbola (gaztelaniaz: El árbol de la ciencia) Pío Baroja idazlearen eleberri bat da eta 1911. urtean argitaratu zen. Eleberriak autobiografia ukitu batzuk ditu, eta Espainiako hainbat herritan gertatzen da 1887. eta 1898. urteen artean. Bi zatitan dago banatuta (I-III eta V-VII); bi zati horiek protagonistak osabarekin, Iturrioz medikuarekin, duen elkarrizketa filosofiko luze batek banatzen ditu. Barojak eleberriari buruzko memorietan honako hau esan zuen: "Jakintzaren arbola, izaera filosofikoa duten nobelen artean, nik idatzitako onena da. Segur aski nik idatzitako liburuen artean, amaituena eta osoena da"[1]. Izenburuaren zergatia, liburuaren laugarren zatiko hirugarren kapituluan ageri da. Andrés Hurtadok Iturrioz osabarekin duen elkarrizketa batean, osabak Jaungoikoak sortutako bi zuhaitz oso garrantzitsuri buruz hitz egiten du: Bizitzaren arbola eta Jakintzaren arbola. Jaungoikoak Jakintzaren arbolatik fruitua jatea debekatzen dio Adani.
- Artikulu hau Jakintzaren arbola eleberriari buruzkoa da; beste esanahietarako, ikus «Baroja».
Jakintzaren arbola (Pío Baroja) | |
---|---|
Datuak | |
Idazlea | Pío Baroja |
Argitaratze-data | 1911 |
Jatorrizko izenburua | El árbol de la ciencia |
Herrialdea | Espainia |