![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c7/Pallarch0-1.jpg/640px-Pallarch0-1.jpg&w=640&q=50)
I Quattro Libri dell'Architettura
From Wikipedia, the free encyclopedia
I quattro libri dell'architettura (euskaraz Arkitekturaren lau liburuak) 1570ean argitaratutako pizkundetar arkitektura tratatu bat da, Andrea Palladio arkitekto venetoarrak idatzia, Palladianismo estiloa piztu zuen. Irudidun lehen tratuetako bat da eta, izenak dioen bezala, lau liburukitan banatua dago.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c7/Pallarch0-1.jpg/640px-Pallarch0-1.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d9/Villa_Pisani.jpg/640px-Villa_Pisani.jpg)
Palladiok 22 urte baino ez zituela hasi zen liburua idazten eta handitzen jarraitu zuen lana egin ahala. Testuaz gain Palladiok berak marraztutako irudiz hornitua dago, arkitektura klasikoaren (greziar eta erromatar arkitekturaren) araztasun eta sinpletasun ideiak erraz adierazteko helburuarekin. I quattro libri dell'architettura liburuaren lehen argitalpena Venezian egin zen 1570ean. Honen ostean, hainbat argitalpen eta itzulpen egin ziren, garrantzitsuenak frantsesez, nederlanderaz eta ingelesez.
Liburuak arrakasta nabarmena izan zuen eta arkitekto ugariren lana eragin zuen XIX. mendea arte. Arkitektura palladiarrak Europa osoan onarpena izan zuen eta XVIII. mende amaieran Ipar Amerikaraino iritsi. Thomas Jefferson presidente estatubatuarra izan zen Palladioren miresle handienetakoa izan zen, eta Arkitekturaren biblia zela adierazi zuen behin. Haren egoitza, Monticello, estilo neopalladiarrean eraiki zuen.