cantar

De Wikcionario, el diccionario libre

Español

cantar
pronunciación (AFI) [kan̪ˈt̪aɾ]
silabación can-tar
acentuación aguda
longitud silábica bisílaba
rima

Etimología 1

Del latín cantare

Verbo intransitivo

1
Usar la voz para emitir sonido melodioso, puede ser pronunciando palabras.
  • Uso: se emplea también como transitivo
2
Confesar o revelar información secreta.
3
Sonar reiteradamente ciertos artefactos, en especial los ejes y las ametralladoras.
4
Oler mal ciertas partes del cuerpo, en especial los pies y las axilas.
  • Uso: coloquial
5
Tener señales evidentes de alguna cosa.
6
Llamar a alguien la atención.
  • Uso: coloquial
7 Náutica
Avisar o dar noticia de alguna cosa.
  • Uso: se emplea también como transitivo
8 Náutica
Sonar el pito de un barco como una señal de mando.
9 Náutica
Salomar, acompañar una faena con la saloma.
10 Música
Hacer el canto de una pieza concertante con un instrumento musical.

Locuciones

  • cantárselas o cantárselas clarito a alguien

Refranes

  • quien canta, su mal espanta
  • si bien canta el abad, no le va en zaga el sacristán

Conjugación

Más información Formas no personales, Simples ...
Cerrar

Traducciones

Traducciones []

Etimología 2

sustantivación del infinitivo de cantar1.

Sustantivo masculino

Más información Singular, Plural ...
Singular Plural
cantar cantares
Cerrar
1
Pieza poética o musical de tipo tradicional o popular, casi siempre cantada.
2
Tipo de canción, y en particular las de los trabajadores de la agricultura, la minería, etc.
3
Acción o efecto de cantar.

Locuciones

  • cantar de gesta: poema extenso de la Edad Media que narraba la vida de un héroe histórico o legendario, como El Cid.
  • ser otro cantar: expresión coloquial para indicar que algo pertenece a otro campo o momento o que es muy diferente a lo que se está tratando.

Véase también

Traducciones

Traducciones []

Aragonés

cantar
pronunciación falta agregar

Etimología

Del latín cantare.

Verbo

1
Cantar.

Asturiano

cantar
pronunciación (AFI) [kan̪ˈt̪aɾ]
silabación can-tar
acentuación aguda
longitud silábica bisílaba
rima

Etimología

Del latín cantare.

Verbo

1
Cantar.

Catalán

cantar
central (AFI) [kənˈta]
valenciano (AFI) [kanˈtaɾ]
baleárico (AFI) [kənˈta]
acentuación aguda
longitud silábica bisílaba
rima a

Etimología

Del latín cantāre

Verbo transitivo

1
Cantar.

Conjugación

Más información Formes no personals, Simples ...
Formes no personals
Simples Compostes
Infinitiu cantar haver cantat
Gerundi cantant havent cantat
Participis cantat, cantada, cantats, cantades
Formes personals
nombre singular plural
persona primera segona tercera primera segona tercera
Mode indicatiu jo tu ell nosaltres vosaltres ells
Temps
simples
Present canto / cante / canti / cant cantes canta cantem / cantam canteu / cantau canten
Pretèrit imperfet cantava cantaves cantava cantàvem cantàveu cantaven
Pretèrit perfet cantí cantares cantà cantàrem cantàreu cantaren
vaig cantar vas cantar va cantar vam cantar vau cantar van cantar
Futur cantaré cantaràs cantarà cantarem cantareu cantaran
Condicional cantaria cantaries cantaria cantaríem cantaríeu cantarien
Temps
compostos
Pretèrit indefinit he cantat has cantat ha cantat hem cantat heu cantat han cantat
Pretèrit pluscuamperfet havia cantat havies cantat havia cantat havíem cantat havieu cantat havien cantat
Pretèrit anterior vaig haver cantat vas haver cantat va haver cantat vam haver cantat vau haver cantat van haver cantat
Futur compost hauré cantat hauràs cantat haurà cantat haurem cantat haureu cantat hauran cantat
Condicional compost hauria cantat hauries cantat hauria cantat hauríem cantat hauries cantat haurien cantat
Mode subjuntiu jo tu ell nosaltres vosaltres ells
Temps
simples
Present canti / cante cantis / cantes canti / cante cantem canteu cantin / canten
Pretèrit imperfet cantara cantares cantara cantàrem cantareu cantaren
cantès cantessis cantès cantèssim cantèssiu cantessin
Futur cantaré cantaràs cantarà cantarem cantareu cantaran
Temps
compostos
Pretèrit perfet hagi cantat hagis cantat hagi cantat haguem cantat hagueu cantat haguen cantat
Pretèrit pluscuamperfet haguès cantat haguessis cantat haguès cantat haguèssim cantat haguessiu cantat haguessin cantat
haguera cantat hagueres cantat haguera cantat haguèrem cantat haguereu cantat hagueren cantat
Futur compost hauré cantat hauràs cantat haurà cantat haurem cantat haureu cantat hauran cantat
Mode imperatiu jo tu ell nosaltres vosaltres ells
Present canta canti / cante cantem canteu / cantau cantin / canten
Cerrar

Gallego

cantar
pronunciación falta agregar

Etimología

Si puedes, incorpórala: ver cómo

Verbo transitivo

1
Cantar.

Istriano

cantar
pronunciación falta agregar

Etimología

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Verbo

1
Cantar.

Occitano

cantar
pronunciación falta agregar

Etimología

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Verbo transitivo

1
Cantar.

Portugués

cantar
brasilero (AFI) [kɐ̃ˈta(h)]
carioca (AFI) [kɐ̃ˈta(χ)]
paulista (AFI) [kɐ̃ˈta(ɾ)]
gaúcho (AFI) [kɐ̃ˈta(ɻ)]
europeo (AFI) [kɐ̃ˈtaɾ]
alentejano/algarvio (AFI) [kɐ̃ˈta.ɾi]
acentuación aguda
longitud silábica bisílaba
rima a(ʁ)

Etimología

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Verbo transitivo

1
Cantar.

Véneto

cantar
pronunciación falta agregar

Etimología

Del latín cantare.

Verbo

1
Cantar.

Referencias y notas

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.