La unua preciza teksto pri la diocezo de Reims datiĝas de la koncilio de Arles en 314 : inter la dek ses episkopoj partoprenintaj en tiu koncilio estis tiuj de Reims (Bétause) kaj de Treviro, provincoj de la belga Gaŭlio. Laŭ la tradicio, la episkopejo de Reims estis fondita en ĉirkaŭ 250 de la sanktuloj Siksto kaj Sinico. Neniu el liaj posteuloj estis pli fama ol sankta Remiĝo, mortinta en 533, post 74 jaroj da episkopado.
Unu el la prerogativoj de la ĉefepiskopoj de Reims estis la konsekrado de la reĝoj de Francio, per la oleo de la Sakrala Ampolo. En la nuna katedralo de Reims, de Ludoviko la 8-a ĝis Karlo la 10-a, dudek kvin reĝoj de Francio estis tie konsekritaj.
En la kanto de Roland, en ĉ. 750, la episkopo Tilpino (aŭ Turpino) de Reims estis kvalifikita por la unua fojo per ĉefepiskopo. La ĉefepiskopo ricevis la titolone primaso de la belga Gaŭlio en 1089.
En 1023, la ĉefepiskopo Eblo definitive akiris la graflandon de Reims, kiu estis starigita al duklando-pajrolando inter 1060 kaj 1170.

Thumb
La blazono de la ĉefepiskoplando de Reims
La ĉefa artikolo por ĉi tiu kategorio estas Ĉefdiocezo de Reims.

Kelkaj famaj nomoj elstaras el la historio de la diocezo de Reims : post tiu de sankta Remiĝo, Gerberto (Silvestro la 2-a), de sankta Bruno, kaj de la papo Urbano la 2-a, Gerson kaj Johano Mabillon aŭ sankta Johano-Baptisto de La Salle.

Episkopoj de Reims

Thumb
Klodvigo baptita de Remiĝo, 1825, Johano Alaux.
  • v.260 : sankta Siksto (1-a episkopo)
  • v.280 : sankta Sinico (2-a), († 286)
  • v.290 : sankta Amanse, Amance aŭ Amand (3-a)
  • av.300-apr.327 : Betaŭzo aŭ Imbetaŭzio (4-a), († 327)
  • 328-340 : Aper, Apert ou Evre (5-a), († 340)
  •  ???-??? : Dyscolie (6-a)
  • 348-359 : sankta Maternio (7-a), († 368)
  • 361-389 : sankta Donatio (8-a), († 389)
  • 390-394 : sankta Vivent aŭ Vincent (9-a), († 394)
  • 394-400 : Severo (†15-1-400) (10-a), († 400)
  • 400-407 : sankta Nicaise (11-a).
  • 407-441 : Baruche aŭ Parucie (12-a), († 441)
  • 441-??? : Barnabo (13-a)
  •  ???-459 : Bennade aŭ Bennage, Bernage (14-a), († 459)
  • 459-533 : sankta Remiĝo (15-a), († 13-a de januaro 533)
  • 533-535 : sankta Romeno (16-a), († 535)
  • 535-??? : Flavius (17-a)
  •  ???-550 : Mapinius (18-a), († 550)
  • 550-590 : Aegidius aŭ Ĝilo (19-a), aliancita al Fredegonda, kio estigis lian eksigon en 590[1].
  • 590-593 : Romulfo (20-a), († 593), filo de la duko Loup (Ĉampanjo)
  • 593-631 : Sonaco (21-a), († 631)
  • 631-641 : Leŭdegisilo (22-a), († 641)
  • 641-646 : Angleberto (23-a), († 646)
  • 646-649 : sankta Landono (24-a), († 649)
  • 649-673 : sankta Nivardo (25-a)
  • 673-689 : sankta Rieul, (Rieu, Reol, Reole) (26-a), († 695)
  • 695-717 : sankta Rigobert (27-a), eksigita († 733)
  • 717-744 : Milono (Treviro) aŭ Milo († 753)
  • 744-748 : sankta Abel (28-a), († 764)

Ĉefepiskopoj de Reims

Thumb
La ĉefepiskopo kronanta la reĝon, in Livro do Armeiro-Mor, 1509, Arquivo Nacional Torre do Tombo de João de Cró.
  • 748-795 : Tilpin (ou Turpin) (29-a) († 806)
  • 795-812 : vakeco sur la episkopa seĝo
  • 812-816 : Vulfaire (30-a), († 816)
  • 816-835 : Ebono (31-a), eksigita († 851)
  • 835-840 : vakeco sur la episkopa seĝo ; Fulko estis ĥorepiskopo ;
  • 840-841 aŭ 842 : Sekve de la mort de Ludoviko la Pia, Ebono estis restarigita de Lotaro la 1-a la 6-an de decembro 840. En 841 aŭ 842, li estis forpelita fare de Karlo la Kalva, kiu kestis kaptinta la povon[2].
  • 842-845 : nova vakeco.
  • 845-882 : Hincmar de Reims (32-a), († 21-12-882)
  • 882-900 : Fulko la Respektinda (33-a), († 17-6-900)
  • 900-922 : Herveo aŭ Heriveo (34-a), († 922)
  • 922-925 : Seulfe (Reims) (35-a), († 7-8-925)
  • 925-931 : Hugo de Vermandois (36-a), († 962) (âgé de kvin ans)
  • 931-940 : Artaud ou Artauld (37-a), († 961)
  • 940-946 : Hugo de Vermandois, denove († 947)
  • 946-961 : Artaud, denove († 961)
  • 962-969 : Odelric aŭ Odalriko (38-a), († 966)
  • 969-988 : Adalberono (39-a), († 988)
  • 988-991 : Arnulfo (Francio) aŭ Arnuldo (40-a) († 1021) bastarda filo de la reĝo de Francio Lotaro, eksigita
  • 991-995 : Gerbert (Aurillac) (41-a) † 1003), fariĝis poste papo laŭ la nomo Silvestro la 2-a
  • 995-1021 : Arnulo de Francio aŭ Arnuldo († 1021), denove
  • 1021-1033 : Ebleo la 1-a de Roucy aŭ Ebalo (42-a) († 1033), grafo de Roucy, grafo de Reims ĝis 1023
  • 1033-1055 : Vito la 1-a (Soissons) aŭ Vito la 1-a de Châtillon (43-a), († 1055)
  • 1055-1067 : Gervazo (Belleme) aŭ Gervazo de la Roche-Guyon (44-a), († 1067)
  • 1070-1081 : Manassès la 1-a (45-a) † 1092), déposé
  • 1083-1096 : Renaldo la 1-a de Bellay (46-a), († 1096)
  • 1096-1106 : Manassès la 2-a de Châtillon (47-a), († 1106)
  • 1107 : Gervazo (Rethel), kandidato de la reĝo, kiu nuligis la elekton de Raulo la Verda por instali Gervazon, kiu estis kondamnita de la koncilio de Troyes la 23-an de majo 1107
Thumb
Henriko de Francio , 51-a prelato in De Origine prima Francorum, Bernard Gui, urba biblioteko, Tuluzo, 1315.

Moderna epoko (1453)

Thumb
Ludoviko de Guise 86-a ĉefepiskopo.

Nuntempa epoko

Konkordata reĝimo

Ĉefepiskopoj de la 20-a kaj 21-a jarcentoj

Thumb
Mgr Jordan.

Notoj kaj referencoj

Aneksaĵoj

Wikiwand in your browser!

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.

Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.

Chrome
Wikiwand for Chrome
Edge
Wikiwand for Edge
Firefox
Wikiwand for Firefox