Rabindranath Tagore

Rabindranath Tagore
Aliaj projektoj
Biografio en Vikipedio
Plurmedioj en Komunejo
Plurmedioj en Komuneja kategorio
Verkoj en Vikifontaro

Medaglia del Premio Nobel

Nobel-premiito

Pri literaturo (1913)

Rabindranath TAGORE (realnome: Rabindranath THAKUR; bengale রবীন্দ্রনাথ ঠাকুর; ankaŭ Robindronath Tagor; naskiĝis la 6-an de majo 1861; mortis la 7-an de aŭgusto 1941) estis bengala poeto kaj filozofo, krome ankaŭ muzikisto kaj pentristo, tio estas tutfakulo kaj unu el ĉefaj kleruloj en Hindio fine de la 19-a kaj komence de la 20-a jarcentoj.

Citaĵoj

	« Mi kisis tiun mondon per miaj okuloj kaj per miaj membroj; kun sennombraj faldoj ĝin mi enŝovis en mian koron. »

	« Neniu homo en mondo volus esti malhavigita je sia rajto suferi, ĉar tiu estas ankaŭ sia rajto esti homo. »

	« Demandi pruvas, ke oni pensas. »

	« Se vi fermas la pordon al ĉiuj eraroj, ankaŭ la vero restos ekstere. » — Rabindranath Tagore

	« Estas facile esti sincera, se ni ne diras la tutan veron » — Rabindranath Tagore[1]

	« Fanatikeco provas teni veron sekura en sia mano Kun tenilo, kiu mortigas ĝin. » — Rabindranath Tagore

	« La vero venas kiel konkeranto nur ĉar ni perdis la arton ricevi ĝin kiel gasto. » — Rabindranath Tagore

	« Ni proksimiĝas al la grandeco, kiam ni estas grandaj je humileco. » — Rabindranath Tagore

Referencoj

1. ↑ laŭ cito en Aforismoj greneroj de saĝeco de Eduard V. Tvarozek