Pelagio la 2-a

Pelagio la 2-a, latine Pelagius, naskiĝis ĉ. 520 en Romo kaj mortis en 590. Li iĝis papo en 579. La patro de Pelagio estis gota, dum sieĝo de Romo de la Longobardoj, Pelagio iĝis papo, kaj nur post kvar monatoj, konsekrita.

• Kategorio Pelagio la 2-a en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)

Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri biografio. Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton).

PeEnEo: 241693 GND: 100957404 LCCN: n88652709 VIAF: 30168445780455941643 19831430, 30168445780455941643 ISNI: 0000000106532874 SUDOC: 067720099 BNF: 13486418j NKC: kup19980000075356 ICCU: RMSV039717 BNE: XX1506813

Pelagio la 2-a
63-a papo de la katolika eklezio
Naskonomo	Pelagius
Pontifiko	de 579
	ĝis 590
Antaŭulo	Benedikto la 1-a
Sekvanto	Gregorio la 1-a
Persona informo
Naskiĝo	ĉ. 520 en Romo, Romio
Morto	590 en Romo, duklando Romo
Mortokialo	pesto [#]
Lingvoj	latina lingvo [#]
[#]	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r