Omajada kaliflando

La Omajada kaliflando (arabe الخلافة الأموية, al-Ĥilāfah al-ʾUmaŭijjah) estis la dua el kvar ĉefaj islamaj kaliflandoj establitaj post la morto de Muhammad. Tiu kaliflando estis centrita ĉirkaŭ la Omajada dinastio (arabe الأمويون, al-ʾUmaŭijjūn, aŭ بنو أمية, Banū ʾUmajja, "filoj de Umajja"), devena el Mekko. La Omajada familio venis al povo kun la tria kalifo, Uthman ibn Affan (r. 644–656), sed la Omajada reĝimo estis fondita de Mu'aŭija ibn Abi Sufjan, longdaŭra guberniestro de Sirio, post la fino de la Unua Islama Enlanda Milito en 661 aŭ 41 laŭ Heĝira jaro. Sirio restis la Omajada ĉefa povo-bazo poste, kaj Damasko estis ties ĉefurbo. La Omajadoj pluis la islamajn konkerojn, aligante teritoriojn de Kaŭkazo, Transoksiano, Sindo, Magrebo kaj la Iberia Duoninsulo (Al-Andalus) al la islama mondo. Je ties plej granda etendo, la Omajada Kaliflando kovris 5.17 millionojn da kvadrataj mejloj (13,400,000 km²), kio faras ĝin la plej granda imperio el la ĝistiama mondo, kaj la kvina plej granda imperio iam ekzistinta.^[2]

Omajada kaliflando
Origina nomo:
arabe ٱلْخِلافَةُ ٱلأُمَوِيَّة al-Ĥilāfah al-ʾUmaŭijjah
↓ 661 – 750 ↓
historia lando • plurkontinenta lando • kaliflando • suverena ŝtato • Islama ŝtato • sultanlando
Geografio Plej granda amplekso de la Omajada Kaliflando, ĉ. 750
Ĉefurbo:	Damasko Harran
Areo:	11 100 000 km² (720)
Loĝantaro
Kvanto de loĝantoj:	62000000[1] (750)
Lingvoj:	araba (regantoj); diversaj (loĝantoj)
Religio:	sunaisma islamo (regantoj); diversaj (loĝantoj)
Ŝtat-strukturo
Ŝtat-strukturo:	islama kalifujo
Monunuo:	dinaro, dirhamo
Pereo:	Abasida Revolucio
Antaŭaj ŝtatoj: Raŝiduna Kaliflando Bizancio Visigota reĝlando Postsekvaj ŝtatoj: Abasida Kaliflando Emirlando de Kordovo Elstaraj historiaj eventoj Diplomatiaj rilatoj   Partoj Wilayah of Al-Andalus • Wilayah of Iraq vd
v • d • r

Marvano la 2-a estis la lasta reganto de Omajadoj kiu regis la unuigitan kaliflandon antaŭ la Abasida Revolucio superis la Omajadan dinastion.